Σχόλιο/επιμέλεια: Γιώργος Μεριζιώτης
Σχόλιο
Ο φασισμός – ρατσισμός στην καθημερινή ζωή
Η ανάρτηση αυτή έχει να κάνει με ένα περιστατικό που πέρασε φευγαλέα από την καθημερινή ειδησεογραφία γιατί δεν κύλησε αίμα, λίγοι ασχολήθηκαν με το τι πραγματικά συνέβη.
Ελεγα σε αυτό το μπλοκ δεν θα ασχοληθώ στενά με την καθημερινότητα, όχι από μια δόση στρουθοκαμηλισμού αποφεύγοντας τη ζέχνουσα καθημερινή ζωή και θάβοντας το κεφάλι στο χώμα, ούτε φυσικά σαν αιθεροβάμονας να ζω στα σύννεφα. Όμως αν δώσεις μεγάλη σημασία στην χυδαιότητα της καθημερινής ζωής μπορεί και να τρελαθείς.
Κάποιοι (και εγώ μαζί) έλεγαν – από παλιά – να δώσουμε ίση, αν όχι μεγαλύτερη,σημασία από τους μηχανισμούς των φασιστών της χρυσή αυγή κλπ στον εκφασισμό και την ρατσιστικοποίησης της καθημερινής ζωής, γιατί αν οι φασιστικοί μηχανισμοί δεν βρουν κοινωνικό έδαφος να πατήσουν δύσκολα θα αναπτυχθούν.
Ελεγαν ότι πρέπει στις γειτονίες μας να “κόβουμε τον βήχα” (και ο “νοών νοείτω”) στους/στης επιρροές και τους περιφερειακούς των φασιστών, την κοινή τους γνώμη, (καταστηματάρχες κλπ) και τους ψηφοφόρους της, γιατί η εποχή της αθωότητας τελείωσε.
Αυτή η “κοινή γνώμη” τώρα έχει αποχαλινωθεί και διαμορφώνει τη πολιτική ατζέντα τόσο της συμπολίτευσης (λίγες αντιστέκονται) όσο και της αντιπολίτευσης σε ευρωπαϊκό για να μην πω παγκόσμιο επίπεδο.
Σε ένα άλλο κείμενο (Μερικές σκέψεις για τα γεγονότα στο Παρίσι) έγραφα:
“ Όμως – μιλώντας συμβολικά- πρέπει να δούμε ότι υπάρχουν δυο ανθρωπότητες, και η Ευρώπη είναι δυο Ευρώπες, και ότι το κάθε κράτος είναι χωρισμένο σε δυο χώρες.
Η πρώτη χώρα είναι: Του μισανθρωπισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της κοινωνικής ανισότητας, του εθνικισμού, του ατομικισμού, του ανταγωνισμού, του “παν μέτρο χρήμα”, της εκμετάλλευσης, του αποκλεισμού, της μισαλλοδοξίας, του σκοταδισμού, του φασισμού, του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού κλπ.
Η δεύτερη χώρα είναι: Του ουμανισμού, του αντιρατσισμού, της φιλοξενίας, της κοινωνικής ισότητας, του διεθνισμού, της αλληλεγγύης, του “παν μέτρο άνθρωπος”, της αμοιβαιότητας, της συνεργασίας, της ανεκτικότητας , του διαφωτισμού, της ελευθερίας, της άμεσης δημοκρατίας κλπ.
Μιλώντας με – όρους συμβατικούς – εδώ και αιώνες την πολιτική πλειοψηφία έχουν σε κάθε κράτος και στην Ευρώπη αυτοί της “πρώτης χώρας”, ο ουμανισμός και ο διαφωτισμός δεν μπόρεσαν και εμποδίστηκαν από την αντίδραση να ολοκληρώσουν το έργο τους, αυτό του εξανθρωπισμού του ανθρώπου και της κοινωνίας.”
Το περιστατικό
Ωρα: 16:23/ 05 Οκτωβρίου 2018
Άνδρας έχει ανέβει σε στύλο στην Ομόνοια – Απειλεί να πέσει
Συναγερμός έχει σημάνει στην ΕΛΑΣ καθώς ένας άνδρας έχει ανέβει σε στύλο στην Ομόνοια και απειλεί να πέσει στο κενό. Στο σημείο έχουν σπεύσει άνδρες της αστυνομίας που προσπαθούν να τον πείσουν να κατέβει, αλλά μάταια μέχρι στιγμής καθώς ο άνδρας δεν ανταποκρίνεται και παραμένει πάνω στο στύλο.
Σε στύλο, στην πλατεία Ομόνοιας, ανέβηκε άνδρας, αγνώστων στοιχείων και απειλεί να πέσει, χωρίς, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, να εξηγεί τους λόγους – Με καλαθοφόρο όχημα προσπαθούν να τον προσεγγίσουν οι διασώστες.
Στο σημείο έσπευσαν αστυνομικοί με ειδικό διαπραγματευτή και δέκα πυροσβέστες με τέσσερα οχήματα, οι οποίοι πραγματοποίησαν την επιχείρηση.
Αίσιο τέλος στην Ομόνοια: Πυροσβέστες κατέβασαν τον άνδρα που απειλούσε να αυτοκτονήσει
Τελικά, λίγο μετά τις 5μμ, τον έπεισαν να κατέβει και διασώστες του ΕΚΑΒ τον παρέλαβαν, για να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο.
Tι ήταν αυτό που ώθησε τον άνδρα να ανέβει στο γλυπτό της Πλατείας Ομονοίας και να προκαλέσει… συναγερμό σε Πυροσβεστική και Αστυνομία.
Η έλλειψη… σημασίας από τους αστυνομικούς του τμήματος Ομονοίας ήταν η αιτία που ο άνδρας ανέβηκε σε γλυπτό στην Πλατεία Ομονοίας την Παρασκευή προκαλώντας την κινητοποίηση Πυροσβεστικής και Αστυνομίας.
Όπως τόνισε ο ίδιος, είχε πάει την Πέμπτη στον εν λόγω αστυνομικό τμήμα για να καταγγείλει του κλοπή του πορτοφολιού του στο οποίο είχε μέσα πολλά σημαντικά έγγραφα.
Οι αστυνομικοί τον συμβούλευσαν να πάει ξανά την Παρασκευή αφού επικαλέστηκαν φόρτο εργασίας. Και την Παρασκευή όμως η απάντηση ήταν η ίδια.
Δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν μαζί του. Ο άνδρας διαμαρτυρήθηκε χωρίς όμως ιδιαίτερο αποτέλεσμα και έτσι αποφάσισε να σκαρφαλώσει στο γλυπτό γι α να αποσπάσει την προσοχή των αρχών.
Χρειάστηκαν περίπου δύο ώρες διαπραγματεύσεων για να πειστεί ο άνδρας να κατέβει. Η ιστορία πάντως είχε αίσιο τέλος. Ο άνδρας είναι ελληνικής καταγωγής.
Τι δεν είδαμε, τι δεν ακούσαμε
Ωρα: 00:00/ 05 Οκτωβρίου, 2018
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το ότι -σύμφωνα με μαρτυρίες από την περιοχή- υπήρξαν φωνές Ελλήνων που καλούσαν τον άνδρα να πηδήξει στο κενό, σε ένα θλιβερό ρατσιστικό παραλήρημα, καθώς σε πρώτη φάση κάποιοι θεώρησαν ότι πρόκειται για μετανάστη που ζητάει με αυτό τον τρόπο άδεια παραμονής ή άσυλο.
Γαμώ την κοινωνία σας (από Η Αυγή)
Αν με αφορμή τη δολοφονία του Ζακ δεν σιχαθήκαμε αρκετά την κοινωνία μας, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τη σιχτιρίσουμε χθες το απόγευμα αηδιασμένοι με μια βόλτα στην πλατεία Ομονοίας. Ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε από κοντά, να ακούσουμε με τα αυτιά μας και να αηδιάσουμε με τους κανίβαλους, τα όρνεα, τα φασισταριά και την αρένα της πλατείας που καλούσε τον φτωχοδιάβολο να πηδήξει από το γλυπτό του Ζογγολόπουλου, στο οποίο για άγνωστο λόγο είχε ανέβει.
“Πήδα” του φώναζαν χαχανίζοντας με τα κινητά σε ετοιμότητα να καταγράψουν την πτώση. “Ένα πιθήκι λιγότερο” προσέθετε ο πιο πολιτικοποιημένος κανίβαλος από δίπλα κρίνοντας από το χρώμα του υποψήφιου αυτόχειρα. “Πήδα ρε λάθρο” φώναζε ο παραδίπλα θεωρώντας πως με τον θάνατο αυτόν η πόλη του θα γινόταν λίγο πιο καθαρή.
Κανείς μας δεν ήξερε τον άνδρα που στεκόταν εκεί πάνω. Ούτε πώς τον λένε. Ούτε από πού είναι. Ούτε τι ζητούσε. Άλλοι μιλούσαν για μετανάστη που ήθελε άδεια παραμονής, άλλοι για τοξικομανή που θολωμένος από τη χρήση είχε χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας, μα υπήρχαν και οι άλλοι που ήθελαν απλώς να τον δουν να πέφτει. Ήθελαν μάλιστα να τον αποθηκεύσουν και στο κινητό τους. Να τον κάνουν share στα social media. Να μοιραστούν τον θάνατο με τους φίλους τους και να σαρώσουν τα like και τα retweet.
Κι ανάθεμα αν έχουν δει αίμα στη ζωή τους. Ανάθεμα αν έχουν δει πώς πιτσιλίζουν τα μυαλά στο τσιμέντο όταν το σώμα γίνεται ένα με το έδαφος. Οι πιο πολλοί σίγουρα θα ξερνούσαν όπως ξερνούσε όποιος άνθρωπος τους άκουγε να ξεφωνίζουν την απανθρωπιά τους χθες το απόγευμα στην Αρένα Ομονοίας.
Λίγα μόλις μέτρα από το σημείο όπου πριν από λίγες μόλις ημέρες κάποιοι άλλοι κανιβάλιζαν το ανυπεράσπιστο κορμί του Ζακ. Μνημεία απανθρωπιάς σε απόσταση λίγων μόνο μέτρων. Μνημεία χυδαιότητας μιας κοινωνίας με εμφανή τα σημάδια του εκφασισμού. Μιας κοινωνίας που τμήμα της έρπει προς τον πάτο προσπαθώντας να παρασύρει όσο το δυνατόν περισσότερους προς τα κάτω.
Ας κρατηθούμε λοιπόν οι υπόλοιποι. Ας πιαστούμε χέρι – χέρι για να μη μας παρασύρουν. Μην μας πάρουν μαζί τους στον πάτο. Γιατί τέτοια κοινωνία δεν τη θέλουμε.
