Αν ο πολιτισμός μιας χώρας κρίνεται από το πόσο προσπαθεί να μειώσει τους αποκλεισμούς για τους πολίτες με αναπηρία, τόσο μέσα από την εξασφάλιση πρόσβασης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, όσο και μέσα από την οικονομική τους στήριξη, τότε η Ελλάδα παίρνει κάτω από τη βάση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2018, η Ελλάδα είχε τη δεύτερη χειρότερη επίδοση σε δαπάνες για επιδόματα αναπηρίας, ως ποσοστό του συνόλου των κοινωνικών επιδομάτων – και η εικόνα δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε. Στο σύνολο του κοινωνικού προϋπολογισμού, η δαπάνη για επιδόματα και άλλες παροχές για άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα ήταν μόλις το 4,1%, έναντι 3,6% της Μάλτας που κατατάσσεται τελευταία στο πεδίο, 7,6% του μέσου όρου της Ε.Ε. και 15% της Δανίας, 11,4% της Εσθονίας και 10% της Σουηδίας.
Ακόμη πιο γενναιόδωρα φαίνεται ότι είναι για τους πολίτες με αναπηρία τα συστήματα κοινωνικής προστασίας των εκτός Ε.Ε. ευρωπαϊκών χωρών, της Νορβηγίας, της Ισλανδίας και της Ελβετίας. Το σύνολο της δαπάνης για τη στήριξη των αναπήρων στην Ε.Ε. το 2018, σύμφωνα με τη Eurostat, ήταν 276 δισ. ευρώ.
Autonomi Drasi 