Ο πόλεμος είναι έγκλημα: Δηλώσεις από τον Ουκρανό αντιρρησία συνείδησης  Yurii Sheliazhenko

——————–

Από ένα βίντεο, «Μην λες ψέματα όπως ο Μπόρις Τζόνσον», που ανέβασε ο Γιούρι στο YouTube στις 19 Μαρτίου:

Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Το όνομά μου είναι Yurii Sheliazhenko. Ζω στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας και το φρικτό είναι ότι το σπίτι μου σείστηκε πολλές φορές μετά από εκρήξεις κοντά εξαιτίας των ρωσικών πυραύλων.

Μπορείτε να ρωτήσετε γιατί δεν άφησα μια ανασφαλή πόλη να μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Είναι επειδή ο πρόεδρός μας, [Volodymyr] Zelenskyy, προσπαθεί να κάνει όλους τους άνδρες στρατιώτες και να μας διατάξει να σκοτώσουμε Ρώσους.

Μας απαγορεύεται να φύγουμε από την Ουκρανία και μπορεί να κινητοποιηθώ για να [συμμετάσχω] στον στρατό παρά τη θέλησή μου, αν προσπαθήσω να ταξιδέψω – ακόμη και εντός της χώρας, για να μην πω έξω.

Αλλά δεν θα πάρω τουφέκι. Δεν θα πυροβολήσω εναντίον άλλων.

Είναι επειδή είμαι Ουκρανός ειρηνιστής, που σημαίνει ότι πιστεύω ότι ο πόλεμος είναι λάθος – γιατί είναι λάθος να σκοτώνεις ανθρώπους.

Δεν θα πάω κόντρα στη συνείδησή μου ούτε υπό την απειλή τιμωρίας, πέντε ετών φυλάκισης.

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να μιλάνε αντί να σκοτώνονται μεταξύ τους.

Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου είπε ψέματα τρεις φορές για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο βίντεο «FYI Kids Q&A with Boris Johnson», που μεταδόθηκε από το Sky News. Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία είναι πράγματι κακή, αλλά ο Πούτιν δεν είναι εγκληματίας πολέμου που καταδικάστηκε από το δικαστήριο για διάπραξη γενοκτονίας. Επίσης, η Δύση και η Ουκρανία δεν είναι αθώα θύματα που δεν έκαναν τίποτα κακό.

Η τρέχουσα σύγκρουση δύο επιπέδων μεταξύ Δύσης και Ανατολής και μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας συνέβη αρχικά λόγω της ευρέως διαδεδομένης λανθασμένης άποψης ότι τα καλά παιδιά πρέπει να κάνουν δίκαιο πόλεμο και να σκοτώνουν κακούς. Σε αυτό το βίντεο, εξηγώ πώς τα ψέματα υποκινούν τον πόλεμο, περιγράφουν τις δυσκολίες της ζωής των αντιστασιακών του πολέμου στην Ουκρανία υπό ρωσική επίθεση και υποστηρίζω τις ειρηνευτικές συνομιλίες αντί για πυροβολισμούς.

«Μην λες ψέματα όπως ο Μπόρις Τζόνσον»

——————

Από τη συνέντευξη του Γιούρι στο Democracy Now! στις 16 Φεβρουαρίου, οκτώ ημέρες πριν από τη ρωσική εισβολή:

… Η κλιμάκωση προς τον μεγάλο πόλεμο στην Ουκρανία είναι περιττή.

Η κυβέρνησή μας έγινε μέρος της όταν πήραμε απερίσκεπτα το μέρος της Δύσης στον παγκόσμιο αγώνα εξουσίας. Και αντ’ αυτού, θα πρέπει να είμαστε ουδέτερη χώρα. Πρέπει να δεσμευτούμε για την καθολική ειρήνη.

Ο λαός της Ουκρανίας, όπως και όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο, θέλουν να ζουν ειρηνικά και ευτυχισμένοι.

Και οι δύο μεγάλες δυνάμεις της Δύσης και της Ανατολής μοιράζονται την ίδια ευθύνη να αποφύγουν την κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία και πέρα ​​από την Ουκρανία και να εγκαταλείψουν τα πυρηνικά αποθέματα που απειλούν να σκοτώσουν όλη τη ζωή στον πλανήτη εξαιτίας αυτών των παράλογων πολιτικών διαμάχων.

Πιστεύω ότι όλες οι κυβερνήσεις πρέπει να προσχωρήσουν στη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων.

Εάν οι παγκόσμιοι ηγέτες αποτύχουν να διαπραγματευτούν μια βιώσιμη ειρήνη με καλή πίστη, αντί να [παίζουν] το παιχνίδι της ευθύνης και [επιμείνουν σε μια] βίαιη επίλυση της διαφοράς εξουσίας τους στο τοπικό πεδίο μάχης στην Ουκρανία, θα είναι κρίμα.

Όμως, δυστυχώς, η Ουκρανία έγινε πεδίο μάχης του νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας.

——————-

Από τη συνέντευξη του Γιούρι στο Democracy Now! την 1η Μαρτίου:

Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι η υποστήριξη της Ουκρανίας στη Δύση είναι κυρίως στρατιωτική υποστήριξη και η επιβολή επώδυνων οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία, και η αναφορά για τη σύγκρουση επικεντρώνεται στον πόλεμο και σχεδόν αγνοεί τη μη βίαιη αντίσταση στον πόλεμο, επειδή γενναίοι Ουκρανοί πολίτες αλλάζουν πινακίδες και μπλοκάρουν δρόμους και μπλοκάροντας τανκς, απλώς μένοντας στο δρόμο τους χωρίς όπλα, σαν άντρες τανκ, για να σταματήσουν τον πόλεμο.

Για παράδειγμα, στην πόλη Berdyansk και στο χωριό Kulykovka, οι άνθρωποι οργάνωσαν ειρηνευτικές συγκεντρώσεις και έπεισαν τον Ρώσο στρατό να φύγει.

Το κίνημα ειρήνης προειδοποιούσε για χρόνια ότι η απερίσκεπτη στρατιωτικοποίηση θα οδηγήσει σε πόλεμο. Είχαμε δίκιο….

Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να υποχωρήσει από τη σύγκρουση γύρω από την Ουκρανία, που κλιμακώνεται από την υποστήριξή του στην πολεμική προσπάθεια και τις φιλοδοξίες για ένταξη στην ουκρανική κυβέρνηση. Και ιδανικά, το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να διαλυθεί ή να μετατραπεί σε συμμαχία αφοπλισμού αντί για στρατιωτική συμμαχία.

———————-

Από το άρθρο του Γιούρι, «Γιατί Ρώσοι και Ουκρανοί πολεμοχαρείς απεικονίζουν ο ένας τον άλλον ως Ναζί και φασίστες», που δημοσιεύτηκε στο World BEYOND War στις 15 Μαρτίου:

Η αυξανόμενη εχθρότητα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας καθιστά δύσκολη τη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν επιμένει στη στρατιωτική επέμβαση ισχυριζόμενος ότι απελευθερώνει την Ουκρανία από ένα καθεστώς που, όπως οι φασίστες, σκοτώνει τον λαό του.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelenskyy κινητοποιεί ολόκληρο τον πληθυσμό για να πολεμήσει κατά της επιθετικότητας και λέει ότι οι Ρώσοι συμπεριφέρονται σαν Ναζί όταν σκοτώνουν αμάχους.

Όλες οι αναφορές αυτού του είδους απλώς υποστηρίζουν τον «δίκαιο πόλεμο» κάνοντας έκκληση στην εικόνα των δαιμονισμένων εχθρών από το παρελθόν που έχουν εδραιωθεί στην αρχαϊκή πολιτική κουλτούρα…

Με την ευρεία έννοια, η φασιστική πολιτική προσπαθεί να μετατρέψει ολόκληρο τον λαό σε μια πολεμική μηχανή, τις ψεύτικες μονολιθικές μάζες υποτίθεται ενωμένες σε μια παρόρμηση να πολεμήσουν έναν κοινό εχθρό που όλοι οι μιλιταριστές σε όλες τις χώρες προσπαθούν να οικοδομήσουν.

Για να συμπεριφερόμαστε σαν φασίστες, αρκεί να έχουμε στρατό και όλα όσα σχετίζονται με τον στρατό: υποχρεωτική ενιαία ταυτότητα, υπαρξιακός εχθρός, προετοιμασία για αναπόφευκτο πόλεμο.

Ο εχθρός σας δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα Εβραίοι, κομμουνιστές και «διεστραμμένοι». μπορεί να είναι οποιοσδήποτε πραγματικός ή φανταστικός.

«Θα πρέπει να είμαστε ουδέτερη χώρα. Πρέπει να δεσμευτούμε για την καθολική ειρήνη».

Η μονολιθική σας πολεμική δεν χρειάζεται απαραίτητα να εμπνέεται από έναν αυταρχικό ηγέτη. μπορεί να είναι ένα μήνυμα μίσους και ένα κάλεσμα για μάχη που εκφράζεται από αμέτρητες έγκυρες φωνές.

Και τέτοια πράγματα όπως η χρήση αγκυλωτών σταυρών, η πορεία με λαμπαδηδρομία και άλλες ιστορικές αναπαραστάσεις είναι προαιρετικά και σχεδόν καθόλου σχετικά….

Για να επιλύσουμε την τρέχουσα στρατιωτική σύγκρουση δύο τροχών, Δύση εναντίον Ανατολής και Ρωσία εναντίον Ουκρανίας, καθώς και για να σταματήσουμε οποιονδήποτε πόλεμο και για να αποφύγουμε πολέμους στο μέλλον, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τεχνικές μη βίαιης πολιτικής, να αναπτύξουμε μια κουλτούρα ειρήνης και να παρέχουμε πρόσβαση σε εκπαίδευση για την ειρήνη για τις επόμενες γενιές.

Πρέπει να σταματήσουμε να πυροβολούμε και να αρχίσουμε να μιλάμε, να λέμε την αλήθεια, να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον και να ενεργούμε για το κοινό καλό χωρίς να βλάψουμε κανέναν.

Οι δικαιολογίες βίας εναντίον οποιουδήποτε λαού, ακόμη και σε αυτούς που συμπεριφέρονται σαν ναζί ή φασίστες, δεν βοηθούν.

Θα ήταν καλύτερο να αντισταθούμε σε μια τέτοια λανθασμένη συμπεριφορά χωρίς βία και να βοηθήσουμε τους άστοχους, μαχητικούς ανθρώπους να κατανοήσουν τα οφέλη της οργανωμένης μη βίας.

Όταν η γνώση και οι αποτελεσματικές πρακτικές της ειρηνικής ζωής θα είναι ευρέως διαδεδομένες και όλες οι μορφές βίας θα περιοριστούν στο ρεαλιστικό ελάχιστο, οι άνθρωποι της Γης θα έχουν ανοσία στην πολεμική ασθένεια.

———————–

From a Democracy Now! συνέντευξη που έδωσε ο Yurii στις 22 Μαρτίου:

Φυσικά, μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων είναι μια στρατιωτικοποιημένη απάντηση στην τρέχουσα κρίση. Και αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι κλιμάκωση της σύγκρουσης με περισσότερα όπλα, περισσότερες κυρώσεις, περισσότερο μίσος προς τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά, φυσικά, αντί γι’ αυτό, χρειαζόμασταν ολοκληρωμένες ειρηνευτικές συνομιλίες.

Και, ξέρετε, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι μέρος αυτής της σύγκρουσης που δεν εμπλέκεται. Αντίθετα, αυτή η σύγκρουση είναι πέρα ​​από την Ουκρανία. Έχει δύο τροχιές: μια σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής και σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

Η επέκταση του ΝΑΤΟ προηγήθηκε των βίαιων αρπαγών εξουσίας στο Κίεβο, που χρηματοδοτήθηκαν από τη Δύση, [από] Ουκρανούς εθνικιστές το 2014 και βίαιες αρπαγές εξουσίας στην Κριμαία και το Ντονμπάς από Ρώσους εθνικιστές και ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις την ίδια χρονιά.

Έτσι, το 2014 ήταν, φυσικά, μια χρονιά έναρξης αυτής της βίαιης σύγκρουσης μεταξύ [της] κυβέρνησης και [των] αυτονομιστών. Και μετά, μετά από μια μεγάλη μάχη, μετά τη σύναψη της ειρηνευτικής συμφωνίας, [διαπραγματεύτηκαν] οι συμφωνίες του Μινσκ, τις οποίες και οι δύο πλευρές δεν [έχουν] συμμορφωθεί. Και βλέπουμε αντικειμενικές αναφορές του ΟΑΣΕ για παραβιάσεις της εκεχειρίας και από τις δύο πλευρές….

Και παρεμπιπτόντως, [υπάρχει] απίστευτο μίσος προς τους Ρώσους στην Ουκρανία, και αυτό το μίσος εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο προς το [προς] πολεμοχαρή καθεστώς, αλλά και προς τον Ρώσο λαό.

Αλλά βλέπουμε ότι ο Ρώσος λαός, πολλοί από αυτούς, είναι εναντίον αυτού του πολέμου. Και, ξέρετε, θα αποτιμήσω φόρο τιμής – είμαι ευγνώμων – σε όλους τους θαρραλέους ανθρώπους που αντιστέκονται μη βίαια στον πόλεμο και την πολεμοχαρή πολιτική, εκείνους τους ανθρώπους που διαμαρτυρήθηκαν κατά της ρωσικής κατοχής της ουκρανικής πόλης Χερσώνα. Και ο στρατός, εισβολέας, τους πυροβόλησε. Είναι ντροπή.

————————

Μια ταινία μικρού μήκους ντοκιμαντέρ αφιερωμένη στη Διεθνή Ημέρα Ειρήνης, 21 Σεπτεμβρίου 2020 του  Yurii Sheliazhenko

Περιγράφει την ιστορική εξέλιξη του πολιτισμού της ειρήνης στην Ουκρανία, η οποία περιλαμβάνει τη μη βίαιη ζωή αρχαίων ανθρώπων όπως ο φιλόσοφος Ανάχαρσις από τη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, μεσαιωνικές έννοιες της ειρήνης, π.χ. στη διαθήκη του Γιαροσλάβ του Σοφού, τα αντιστρατιωτικά γραπτά του 19ου αιώνα των Taras Shevchenko και Mykhailo Drahomanov, η εμφάνιση των ουκρανικών τμημάτων του War Resisters’ International και του Διεθνούς Συνδέσμου Γυναικών για την Ειρήνη και την Ελευθερία το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, επίσημη και ανεπίσημη ειρήνη κινήματα και καταστολές κατά των ειρηνιστών στη Σοβιετική Ουκρανία, η εισαγωγή εναλλακτικής υπηρεσίας (1992) και η κατάργηση των πυρηνικών όπλων (1994) στην ανεξάρτητη Ουκρανία.

—————————–

Δήλωση του Ουκρανικού Ειρηνικού Κινήματος ως απάντηση στη ρωσική εισβολή (24 Φεβρουαρίου):

Το Ουκρανικό Ειρηνικό Κίνημα καταδικάζει όλες τις στρατιωτικές ενέργειες στις πλευρές της Ρωσίας και της Ουκρανίας στο πλαίσιο της τρέχουσας σύγκρουσης. Καλούμε την ηγεσία τόσο των κρατών όσο και των στρατιωτικών δυνάμεων να υποχωρήσουν και να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η ειρήνη στην Ουκρανία και σε όλο τον κόσμο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μη βίαιο τρόπο.

Ο πόλεμος είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ως εκ τούτου, είμαστε αποφασισμένοι να μην υποστηρίξουμε κανένα είδος πολέμου και να αγωνιστούμε για την άρση όλων των αιτιών πολέμου.

Πηγές:

https://archive.org/embed/dn2022-0301_vid

www.peace-ed-campaign.org

Δείτε και αυτά: