Tο πρωτοσέλιδο «χτύπημα» των Financial Times την επομένη της νίκης του ακροδεξιού Μπολσονάρο στη Βραζιλία απέδωσε με ελάχιστες λέξεις όλα όσα σηματοδοτεί η άνοδός του στην εξουσία: «Ο Μπολσονάρο κερδίζει, οι αγορές αισιοδοξούν».
Αφού οι θεραπείες του σοκ φτωχοποίησαν περαιτέρω τους λαούς στη Λατινική Αμερική, οι φασίστες επανέρχονται «ρετουσαρισμένοι» με δημοκρατική επίφαση, χωρίς πραξικοπήματα, όπως συνέβαινε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο Δημοκρατικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Κουρδιστάν απευθύνει επείγουσα πρόσκληση σε όλους τους φορείς ενημέρωσης και τους εργαζόμενους σε αυτούς:
Ένας άγνωστος πόλεμος διεξάγεται στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου βρίσκονται περισσότεροι από 10.000 Τούρκοι στρατιώτες με αποστολή «να εκκαθαριστεί η κατοικημένη περιοχή από τους αντάρτες του ΡΚΚ». Και είναι απορίας άξιο πως ο διεθνής τύπος -καθώς και ο ελληνικός- δεν δίνουν καθόλου έμφαση στα δραματικά και αιματηρά γεγονότα που συγκλονίζουν την περιοχή του Κουρδιστάν.Μερικές σκέψεις για τα γεγονότα στο Παρίσι
Του Γιώργου Μεριζιώτη
ήτανε κάποτε μια χώρα, η Συριά
Η σύγχρονη κυριαρχία που εφορεύετε από τον καπιταλισμό είναι η μεγαλύτερη σφαγή και αιματοκύλισμα, η διαφορά με τις παρελθούσες σφαγές έγκειται στο ότι σε σχέση με τις παλιές κυριαρχίες ο καπιταλισμός διεξάγει αυτή τη σφαγή με έναν επιστημονικό – τεχνολογικό τρόπο.
“Ζούμε μια δεύτερη Συρία στη Λέσβο. Το κράτος, το αριστερό μας κράτος δεν υπάρχει. Αφήνει τους εθελοντές και τους ψαράδες να βγάζουν τους ανθρώπους μέσα από τα κύματα. Το αριστερό μας κράτος το μόνο που κάνει είναι να τουιτάρει από το τουίτερ του πρωθυπουργού για την Ευρώπη που θέλει. Την Ευρώπη, τάχα μου, της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού”.
Του Γιώργου Κυριακού
«Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί». Γιώργος Σεφέρης
«Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε..» Διονύσης Σαββόπουλος, «Μπάλλος»
Η παρούσα είναι μια ημιτελής, με πολλές ελλείψεις, αφήγηση της κατάστασης στα Βαλκάνια. Σ’ αυτό συντρέχουν λόγοι που δεν αφορούν μόνο τις φανερές αδυναμίες της προσπάθειας αλλά και λόγοι ιστορικοί που ώθησαν την άγνοια για τη γειτονιά μας. Έτσι, την εποχή της δεκαετίας του ’90, όταν άρχισαν οι μεγάλες ανακατατάξεις στον πλανήτη μας ανακαλύψαμε τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας. Τα Βαλκάνια, στην ορθώς πολιτική γλώσσα λέγονται «Νοτιοανατολική Ευρώπη». Διότι αφού «ανήκοντες εις την Δύσιν» δηλαδή στον πολιτικό πυρήνα της Ευρώπης και στην στρατιωτικοπολιτική εντολή των ΗΠΑ, τα Βαλκάνια ήταν οι «άλλες» χώρες, αυτές που «οικοδομούσαν το σοσιαλισμό» κατά τα λεγόμενα των ηγετών τους και κάποιες από αυτές ήταν στη σφαίρα επιρροής της κάποτε Σοβιετικής Ένωσης ή του «παραπετάσματος» για την αντικομουνιστική ή τη φιλοαμερικανική πολιτική.
Του Μάρτιν Λέμπεργκ Πέτερσεν
Το Border Criminologies (ένα διεθνές δίκτυο ερευνητών, ακτιβιστών και μελετητών, με βάση το Κέντρο Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης) εγκαινίασε, στις 26 Οκτωβρίου, μια σειρά άρθρων με γενικό τίτλο «Τhe Industry of Illegality», με συντονιστή τον Ruben Andersson (μεταδιδακτορικό ερευνητή στο LSE και στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης). Τα άρθρα θα είναι αφιερωμένα στο «επικίνδυνο εγχείρημα» της κατασκευής διαχείρισης της κατάστασης του «παράνομου» μετανάστη, από τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ε.Ε. Δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο από τα άρθρα αυτά, γραμμένο από τον Martin Lemberg-Pedersen (μεταδιδακτορικό ερευνητή στο Centre for Advanced Migration Studies του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης), που δημοσιεύθηκε στις 28.10.2015, με τίτλο «Unravelling the Drivers behind EU Border Militarization». Eυχαριστούμε την Αναστασία Χαλκιά που μας το υπέδειξε.
Του Κώστα Μπετινάκη
Από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) έχει κατορθώσει να διεισδύσει όχι μόνο στα αμερικανικά αλλά και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, γράφει ο James Tracy στο «Information Clearing House».
Αποτελεί έτσι μια μορφή Δούρειου Ίππου της κυβέρνησης των ΗΠΑ στους φορείς ενημέρωσης, που επηρεάζει καθημερινά την άποψη του διεθνούς κοινού μέσω όλων των πληροφοριών που μεταδίδονται. Ο συντάκτης του άρθρου επισημαίνει πως είναι πάρα πολύ δύσκολο να εντοπίσει κανείς τις διασυνδέσεις των δημοσιογράφων με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά και τον δισταγμό των ερευνητών να ασχοληθούν με το ζήτημα.
Του Κώστα Μπετινάκη
Ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε την ανέγερση ενός «τείχους προστασίας», ανθεκτικού σε ρουκέτες και ύψους 2,5 μέτρων, στα σύνορα με τη Συρία στη νότια επαρχία Χατάι, στην περιοχή που εκτείνεται από το Yayladağı ως τα Güveççi, Görentaş, Uluyol και Aşağıpulluyazı.
Εδώ και περίπου έναν χρόνο στρατιωτικές δυνάμεις από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και άλλες δυτικές χώρες επανήλθαν στο Ιράκ με το πρόσχημα ότι θα περιορίσουν δραστικά τις επικίνδυνες διαστάσεις που έχει πάρει η ισχύς των τζιχαντιστών του Ισλαμικού ΧαλιφάτουΕπίσημα ανακοινώθηκε ότι πρόκειται για μέτρο πρόληψης «ώστε να αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη διέλευση παράνομων μεταναστών και η διείσδυση ανεπιθύμητων τζιχαντιστών». Το πρόβλημα των μεταναστών, που το αντιμετωπίζουν κυρίως χώρες όπως η Τουρκία, η Ελλάδα, η Ιταλία, ανάγεται στην εκστρατεία που είχε ξεκινήσει πριν από 14 χρόνια ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.
