Το νέο πρόσωπο της Ακροδεξιάς τo «Ταυτοτικό κίνημα»
Από διαδήλωση του Κινήματος των Ταυτοτικών στο Βερολίνο
Δεν φορούν στολές παραλλαγής, δεν έχουν ξυρισμένα κεφάλια και δεν νοσταλγούν παραδοσιακές αξίες. Μιλούν για τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες και τις κατακτήσεις εκείνες που, όπως υποστηρίζουν, κινδυνεύουν σήμερα να χάσουν από την “εισβολή των βαρβάρων”.
Στην Αμερική, αυτό το νεανικό κίνημα έχει ήδη γίνει γνωστό με το μάλλαον παραπλανητικό όνομα “εναλλακτική Δεξιά”. Στον ευρωπαϊκό Βορρά, ο όρος που προτιμάται είναι αυτός της “ταυτότητας”. Ο 27χρονος Αυστριακός Μάρτιν Σέλνερ υποστηρίζει, μιλώντας στο περιοδικό “Economist”, ότι αγωνίζεται για να προστατεύσει την ευρωπαϊκή ταυτότητα από τους οπισθοδρομικούς μουσουλμάνους που σήμερα την απειλούν.
Tι άλλο χρειάζεται για να πειστεί κάποιος ότι κάτι έχει πάει στραβά με το μέσον που χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά, με σχεδόν μονήρη αφοσίωση, στην πολύπλευρη καθημερινότητά του, όταν ο ίδιος ο δημιουργός του ανησυχεί σοβαρά για τη μορφή που έχει πάρει το δημιούργημά του;
Την Πέμπτη 25 Οκτώβρη 2018 ξεκινάει ο τρίτος γύρος πλειστηριασμών (με επικίνδυνα μειωμένο τίμημα) για τα οικόπεδα και τις εγκαταστάσεις σε μέρος των οποίων λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια η Αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ.
Τι κοινό μπορεί να έχει ένα σαμπουάν, ένα κραγιόν, ένα παιδικό γάλα, μια ζύμη για πίτσα, ένα παγωτό, η μαργαρίνη, πολλά απορρυπαντικά, πολλές σοκολάτες και μπισκότα, βιοκαύσιμα, σαπούνια και αρτοσκευάσματα, όπως και εκατοντάδες άλλα προϊόντα που αγοράζετε από το σούπερ μάρκετ, τον φούρνο ή ένα ζαχαροπλαστείο στη γειτονιά σας;
ς οργάνωσαν ένα σεμινάριο με τίτλο «Κριτική σκέψη απέναντι στη Λερναία Ύδρα του καπιταλισμού». Κάλεσαν κοινωνικούς επιστήμονες και ακτιβιστές από διάφορα μέρη του πλανήτη ώστε να εμπλουτιστεί το θεωρητικό μας οπλοστάσιο απέναντι στη λαίλαπα που πλησιάζει εναντίον των από τα κάτω και δεν θα μοιάζει σε τίποτα με ό,τι έχουμε ζήσει μέχρι τώρα. Ανάμεσά τους ο αγαπημένος Raúl Zibechi, ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας που συντροφεύει διάφορα κινήματα στη Λατινική Αμερική, ο οποίος υποστήριξε με στοιχεία τη θέση ότι ανάμεσα στις προοδευτικές και τις συντηρητικές κυβερνήσεις δεν υπάρχει καμία διαφορά.
