Η χαμένη τιμή της αριστεράς

Η χαμένη τιμή της αριστεράς*

(κρατάει πάρα πολλά χρόνια αυτή η κολόνια)

Maskes Του Γιώργου Μεριζιώτη

Η παρέμβαση αυτή αφιερώνεται πρωτίστως στους αναρχικούς/ες και τους αναρχίζοντες που μας έπρηξαν από τον Γενάρη προτείνοντας άλλοι άμεσα και άλλοι έμμεσα ότι πρέπει εμείς οι αναρχικοί να ξεκολλήσουμε από ιδεολογικές αγκυλώσεις και ιδεοληψίες και να ψηφίσουμε αριστερά ως μια προοπτική υπέρβασης της συγκυρίας, (αυταρχική δεξιά κυβέρνηση, επέλαση του νεοφιλελευθερισμού κλπ). Επίσης αφιερώνεται στους αριστερούς/ες που τώρα – μετά το δημοψήφισμα και την πολιτική κυβίστηση (κοινώς αποκαλούμενη και κωλοτούμπα) της αριστερής ριζοσπαστικής κυβέρνησης – κλαίνε σαν «μωρές παρθένες» (ποιητική αδεία ας μην μου την πέσουν οι φεμινίστριες). Δεν θα κάνω ανάλυση των μέτρων του νέου μνημονίου ή μια γενικότερη οικονομική ανάλυση και περί νομισματικής πολιτικής (όχι ότι δεν δύναμαι) άλλα θέλω χωρίς μακρηγορίες να σταθώ σε δυο τρία ζητήματα κόντρα και ενάντια στον οικονομισμό.

1. Σύντροφοι αριστεροί είστε τόσο αντιφατικοί που η αντίφαση σας δεν μπορεί να εξηγηθεί με πολιτικούς όρους άλλα μόνο με την επιστήμη της ψυχοπαθολογίας, γιατί από την μια λέτε ότι είστε οπαδοί του διαλεκτικού-ιστορικού υλισμού και από την άλλη βγάζετε ιδεαλιστικά συμπεράσματα από την ιστορία και η ιστορία εκτός από τραγωδία ή κωμωδία είναι και αμείλικτη γιατί ζούμε στις απαρχές του 21ου αιώνα και είναι σαν να μην υπήρξε ο 20ος, αντίθετα έχουμε περάσει από τον 19ο αιώνα κατευθείαν στον 21ο .

Πάμε λοιπόν στον 19ο αιώνα , όταν άρχισαν να διαμορφώνονται οι σοσιαλιστικές τάσεις (εκεί ανήκουν και οι αναρχικοί) μέσα στην κοινωνία των προλεταρίων. δρομολογήθηκαν δυο πολιτικές τάσεις και στρατηγικές , χονδρικά οι αναρχικοί υποστήριξαν ότι πρέπει να γκρεμίσουμε και να αναδημιουργήσουμε και οι μαρξιστές, λασαλικοί και λοιποί σοσιαλιστές υποστήριξαν ότι πρέπει να μπούμε στους αστικούς θεσμούς και δομές και να τους αλλάξουμε από μέσα, οι αναρχικοί είπαν ότι αυτό είναι αδύνατον γιατί όλη την ατμόσφαιρα και το πλαίσιο το διαμόρφωσαν- διαμορφώνουν οι αστοί και είναι αυτή η τάξη είναι που δίνει την μορφή και το περιεχόμενο.

Εσείς οι αριστεροί είπατε τότε χρησιμοποιώντας την αυτ-απάτη του Μαρξ (βάση και εποικοδόμημα) ότι αν αλλάζοντας την βάση οικονομία – παραγωγικές σχέσεις αναγκαστικά θα αλλάξει και το εποικοδόμημα δηλαδή τις πολιτικές σχέσεις και το κράτος ( αυτός ο υπέρ θεσμός) που είναι η κορύφωση των πολιτικών σχέσεων στην αστική κοινωνία. Οι αναρχικοί υποστήριξαν ότι το προλεταριάτο αν δεν συντρίψει ταυτόχρονα τον αστισμό και στα δυο επίπεδα εφαρμογής του δηλαδή τις παραγωγικές και πολιτικές σχέσεις, νέα δεσμά αυτή την φορά πιο βαριά θα έρθουν να τον υποδουλώσουν.

Βλέπετε φίλοι αριστεροί ότι οι αναρχικοί δεν είχαν μόνο μια αντίληψη ισότητας – σαν την δικιά σας- τύπου στρατοπέδου, αλλά προσλαμβάνανε το προλεταριάτο – χωρίς μεσσιανισμούς – σαν την τάξη που αν θέλει να καταργήσει τον εαυτό του και όλες τις τάξεις δεν μπορεί να το κάνει παρά μόνο σαν η δυνατή ελευθερία, συντρίβοντας χωρίς στάδια τον καπιταλισμό και το κράτος .

Δυστυχώς η ιστορία δεν έκανε το χατήρι στους αναρχικούς, μειοψήφησαν στους κόλπους του προλεταριάτου και οι μαρξιστές με τις δυο εκδοχές της σοσιαλδημοκρατίας την καουτσκική ρεφορμιστικη και την λενινιστική ριζοσπαστική ηγεμόνευσαν. Σύντροφοι αριστεροί το τι έγινε τον 20ο αιώνα όταν εφαρμόστηκαν οι θέσεις σας στην πράξη το έχει βιώσει η καταπιεσμένη – εκμεταλλευόμενη ανθρωπότητα με οδύνη.

Εκείνη την εποχή, μιλάω για τον 19ο αιώνα, επιλέξατε να συμμετέχετε στους αστικούς θεσμούς (για να τους αλλάξετε από τα μέσα ! ) όμως αλίμονο όπως συμβαίνει μέσα στην ιστορία της κυριαρχίας, αντί να αλλάξετε τους θεσμούς τους φέρατε μέσα στις προλεταριακές κοινότητες εισάγοντας τα αστικά πρότυπα. Ο εκλογισμός, ο κυβερνητισμός, η ιεραρχία και η διαμεσολάβηση λίγο πολύ άγνωστες στις τάξεις των προλετάριων άρχισαν να γίνονται ο κανόνας.

Έκτοτε μέσα από τον κυβερνητισμό και τις κυβερνήσεις που συμμετείχατε είτε συμμαχώντας με τους μεσοαστούς είτε συμμαχώντας με τους αστούς μπήκατε και εσείς στο κλαμπ της διγλωσσίας γιατί είναι λάθος να λέμε ότι τα κόμματα και οι κυβερνήσεις λένε ψέματα, το σωστό είναι να λέμε ότι είναι δίγλωσσες, οι κυβερνήσεις μέσα από το πολιτικό ψέμα είναι πάντα δίγλωσσες, άλλα λένε τα κόμματα για να αποσπάσουν ψήφους και άλλα εφαρμόζουν όταν κυβερνούν, και φυσικά η κορύφωση της διγλωσσίας συμβαίνει όταν η εκάστοτε κυβέρνηση θέλει να αποσπάσει συναίνεση από τις κατώτερες τάξεις.

Αγαπητοί σύντροφοι αριστεροί ακόμα και όταν βρεθήκατε μπροστά στην επανάσταση την διγλωσσία χρησιμοποιήσατε για να αποσπάσετε συναίνεση το “όλη η εξουσία στα σοβιέτ” τι ήταν; και τι έγινε μετά; φυσικά όλη η εξουσία στο κόμμα, αυτό ήταν στην πραγματικότητα το αληθινό σύνθημα. Το τι έγινε τον 20ο αιώνα με τις κυβερνήσεις λαϊκών μετώπων που συμμετείχατε ή με την άγια σοσιαλδημοκρατία δεν το πιάνω εδώ γιατί θα μακρηγορήσω, φυσικά από το μικρόβιο της διγλωσσίας (όπως και τώρα) μολύνθηκαν και κάποιοι αναρχικοί λ.χ συμμετοχή στην κυβέρνηση το 1936 στην Ισπανία και (αυτό μας έχει στοιχειώσει) αγνοώντας το αξίωμα του συκοφαντημένου και υποτιμημένου Προυντόν ότι εκτός των άλλων “κυβέρνηση ανθρώπου από άνθρωπο σημαίνει δουλεία”, εδώ κλείνω την μικρή και αποσπασματική αυτή ιστορική αναφορά και έρχομαι λίγο στα δικά μας και στο σήμερα.

Πάλι είμαι υποχρεωμένος να πάω λίγο πίσω για να πω ιδιαίτερα στους ανιστόρητους αριστερούς και αναρχικούς συνοπτικά μερικά πράγματα.

Ο Σύριζα είναι μετεξέλιξη του “Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου”. Ο Συνασπισμός δημιουργήθηκε από το ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσωτερικού λίγο μετά την μετεξέλιξη του “υπαρκτού σοσιαλισμού” από κρατικό σε ιδιωτικό καπιταλισμό.

Το ΚΚΕ εσωτερικού επονομαζόμενο και ευρωκομουνιστές παίρνανε ιδεολογικοπολιτική γραμμή από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας (ΚΚΙ) σε αντίθεση από το ΚΚΕ που έπαιρνε γραμμή από την Μόσχα φυσικά και τα δυο κκ ήταν σταλινικά γιατί σταλινισμός δεν είναι μόνο ο αυταρχισμός άλλα και ο συμβιβασμός με τους αστούς, (λ.χ βλέπε, ειρηνική μετάβαση προς τον σοσιαλισμό) όταν το ΚΚΙ κήρυξε επίσημα τον λεγόμενο “ιστορικό συμβιβασμό” έγινε ένα από τα πιο φανατικά κόμματα υπεράσπισης της ΕΟΚ (αργότερα ευρωπαϊκής ένωσης) την ίδια πολιτική ακολούθησαν και οι εγχώριοι ευρωκομουνιστές.

Για να μην μακρηγορώ μια καλή αναφορά υπάρχει σε αυτό το κείμενο της Συσπείρωσης Αναρχικών » Δεν είναι «λάθος», δεν είναι «προδοσία», είναι απλά η αριστερά στην εξουσία» γιαυτό δεν θα αναφερθώ στην οικουμενική κυβέρνηση το ’89 που συμμετείχε ο Συνασπισμός και υπουργός οικονομικών ήταν ο δόκτορ Δραγασάκης προερχόμενος από το θεωρητικό («ανφάν-γκατέ») επιτελείο του ΚΚΕ (αυτή η θεωρητική νομενκλατούρα απαρτίζονταν από τους Δραγασάκη, Ανδρουλάκη, Αλαβάνο, Κοτζιά και λοιποί ).

Μέσα στον Σύριζα λοιπόν μαζευτήκαν οι «ευρωλάγνοι, αρκετοί ριζοσπάστες λενινιστές και διάφοροι άλλοι κεντροαριστεροί πρώην ΠΑΣΟΚ και τώρα τι μας λένε για να δικαιολογήσουν τον ιστορικό συμβιβασμό τους; ότι η Ευρώπη έχει ξεφύγει από τις αρχές της !! και χρησιμοποιούν όποια φαιδρότητα βρουν για να μας πείσουν ότι αναγκάστηκαν σε συμβιβασμό !! οι αριστεροί αυτοί λοιπόν μιλάνε και υπερασπίζονται τις αρχές και τα οράματα των αστών πολιτικών ιδρυτών της Ευρωπαϊκής Ένωση λ.χ του Γερμανού Αντεναουερ και Σμιτ, του Γάλλου Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, του εγχώριου Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου κ.λ.π. Επίσης μιλάνε για αρχές όταν ο Συνασπισμός (χωρίς το ΚΚΕ) ψήφισαν υπέρ της συνθήκης του Μάαστριχ που είναι το πρελούδιο του νεοφιλελευθερισμού και αργότερα την συμφωνία της Λισαβόνα και την δημιουργία της ΟΝΕ που στην ουσία επισημοποιεί την διάκριση βορρά και νότου κεντρικές και περιφερειακές οικονομίες και χώρες, επίσης αναφέρουν σαν αντιπερισπασμό την μελέτη του ΔΝΤ για το χρέος, που για γεωπολιτικούς λόγους μέσω των Αμερικάνων φέρανε αυτή την μελέτη στην δημοσιότητα .

Όμως η ευρωπαϊκή ένωση λειτουργεί με βάση τις αρχές συμφωνίας του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, και αυτοί οι ανεκδιήγητοι ζητάνε από τους “ψυχρούς και απάνθρωπους” βόρειους πολιτικούς να παραβιάσουν τις αρχές αυτές (που έχουν ψηφίσει και αυτοί οι αριστεροί ), εξ ονόματος του “φιλεύσπλαχνου ζεστού και ανθρώπινου” νότου !! Φυσικά χρησιμοποιούν και το επιχείρημα ότι έγινε ένα πραξικόπημα γιατί ο λαός έχει ψηφίσει μια κυβέρνηση και πήρε αυξημένη πλειοψηφία με ένα δημοψήφισμα σαν να μην έχουν ψηφιστεί οι άλλες κυβερνήσεις.

2. Όποιος νομίζει ότι το δημοψήφισμα ήταν μόνο μια αξιακή πρόταση – κίνηση κάνει λάθος γιατί το δημοψήφισμα ήταν για τους συριζέους στρατηγούς μια τακτική κίνηση ένα μέσο για να πιέσουν τους εταίρους (όπως τους λένε) να πάνε σε μια συμφωνία λίγο πολύ στα μετρά του Σύριζα. Υπήρχε η εκτίμηση ότι το δημοψήφισμα θα προκαλέσει μια μικρή αναταραχή στους διεθνείς χρηματιστηριακούς κύκλους και μια μεγαλύτερη στην ζώνη του ευρώ και αυτό θα ανάγκαζε τους εταίρους της ευρωζώνης να μπουν στην συζήτηση για δίκαιη συμφωνία, φυσικά αυτοί οι ανεκδιήγητοι στρατηγοί από πιο παλιά είχαν συντάξει μια στρατηγική που έλεγε ότι μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζωνη είναι δυνατόν να παλευτεί μια εναλλακτική δυναμική ενάντια στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

Αυτή την στρατηγική την έχει υιοθετήσει και η αριστερή πλατφόρμα μέσα στον Σύριζα και τώρα φωνάζουν για προδοσία έτσι έχουμε το ψυχιατρικό φαινόμενο- εύρημα από την μια ο λαός να είναι κατά 61.5% με το ΟΧΙ στα μέτρα αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν 84% υπέρ του ευρώ και 74% υπέρ μιας συμβιβαστικής συμφωνίας με τους εταίρους! Αυτό το ψυχιατρικό εύρημα συμβαίνει γιατί αυτή η αριστερά του 4% πριν την κρίση και τα μνημόνια ποτέ δεν βγήκε να μιλήσει στα ίσα καθαρά και ξάστερα ότι η συμμετοχή μιας περιφερειακής καπιταλιστικής οικονομίας και χώρας στη καρδιά του μητροπολιτικού καπιταλισμού το μόνο που μπορεί να κάνει είναι αυτή την χώρα να κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο στην περιφέρεια.

Μέσα από αυτές τις στρατηγικές γαλουχήθηκε και ο μικρός (ηλικιακά) πρωθυπουργός και μέσα φυσικά από μια σωτηριολογικη και μαρτυριολογική αντίληψη που έχει η αριστερά, φυσικά και η δεξιά έχει μια σωτηριολογικη αντίληψη λ.χ για την σωτηρία του έθνους και της πατρίδας ενώ η αριστερά για την σωτηρία της εργατικής τάξης και του λαού.

Ο πρωθυπουργός λοιπόν πήγε σε μια συμφωνία παραβιάζοντας το πρόγραμμα και τις αρχές που εκλέκτηκε για να σώσει την εθνική οικονομία τον λαό και τους εργαζόμενους προφανώς όχι τον καπιταλισμό και την ευρωζώνη γιατί όπως λέγανε η ευρωζώνη θα κλονιστεί ανεπανόρθωτα αν φύγει η “διωχθεί” η Ελλάδα.

3. Καλαμπουρίζοντας το χειμώνα σε ένα νήμα (συζήτηση) «Δυναμικοί αναρχικοί vs εκλογιστές αναρχικοί » που υποστηρίζονταν ότι οι αναρχικοί πρέπει να ψηφίσουν και μάλιστα την αριστερά έγραφα :

“ … Και μην συκοφαντείτε την αριστερά, γιατί θα πέσει φωτιά να σας κάψει, μετανοείτεεεε! Για ότι κάνατε, θα κάνετε, η σκέφτεστε να κάνετε…

Η αριστερά του Κυριου μαρξιστική και μη ήρθε στον κόσμο για να σώσει όχι τον κόσμο αλλά τον καπιταλισμό και το κράτος. Το κάνει για εδώ και πάνω από 150 χρόνια σε παγκόσμιο και σε εγχώριο επίπεδο, η επιλογή του μικρότερου κακού σε σχέση με το υπέρτατο καλό είναι μια δοκιμασία που μας επιβάλει ο Κύριος Υμών Ιησούς Χριστός, γιατί το υπέρτατο καλό είναι ύβρις και μεγάλη αμαρτία (μεγαλύτερη από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα) να το επιζητείς σε αυτόν το κόσμο και όχι στον άλλο, στον επουράνιο παράδεισο, την Εδέμ…” (δείτε επίσης συμπόσιο η αριστερά του κυρίου)

4. Η άλλη αριστερά του ΚΚΕ δεν αλλάζει με τίποτα, η εκτίμηση που έχει για την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού που επί Στάλιν λένε ότι ήταν ότι πιο προχωρημένο υπήρξε στην οικονομία και τις παραγωγικές σχέσης από σοσιαλιστική σκοπιά, είναι ότι έγινε από μια συνωμοσία – προδοσία μερικών κρατικών υπαλλήλων και κομματικών στελεχών. Στο οικονομικό – κοινωνικό του πρόγραμμα παραμένει ο κεντριστικάς σχεδιασμός της οικονομίας με τις νόρμες, το μόνο που έχει προσθέσει είναι ότι λέει αντί της κρατικοποίησης την κοινωνικοποίηση και αυτό είναι μια διγλωσσία (όπως προείπα) γιατί κοινωνικοποίηση με παραγωγικές ντιρεκτίβες -πλάνα από την κεντρική κυβέρνηση δεν συμβαδίζουν.

5. Οι αναρχικοί ανίκανοι να συλλάβουν καθ ολοκληρίαν την πραγματικότητα την βλέπουν αποσπασματικά και αγκομαχώντας τρέχουν να απαντήσουν στην συγκυρία, οι αναρχικοί ετεροκαθορίζονται από την συγκυρία, αφού το κεντρικό τους ερώτημα κάθε φορά είναι “τι παίζει τώρα;”. Διάβασα δυο τρις αναλύσεις για την συγκυρία από ομάδες σωστές κατά την γνώμη μου αλλά μέχρι εκεί, οι αναρχικοί αδυνατούν να ξεφύγουν από το μοριακό τόσο σε επίπεδο οργάνωσης όσο και σε επίπεδο θεματικής, αδυνατούν να δουν την ολότητα που μέσα από αυτή θα χαράξουν στρατηγικές βάθος χρόνου και όχι συγκυριακές τακτικές. Οι αναρχικοί έχουν μπλέξει την τακτική με την στρατηγική και αυτό είναι τακτικισμός.

Τι να πω σε όλους αυτούς που δεν πήραν μια σαφή και ξεκάθαρη θέση ενάντια στο δημοψήφισμα; άλλα και από την άλλη τι να πω αν και μια ομάδα δέκα -δεκαπέντε νοματαίων έχουν μια σωστή ανάλυση και στρατηγική όταν αυτή η στρατηγική δεν γίνεται κτήμα όλων; ώστε να διευρυνθεί ο δημόσιος λόγος και η δημόσια σφαίρα των αναρχικών, τι σημασία έχει εκτός από την ικανοποίηση ναρκισσιστικών συνδρόμων αν ο καθένας/μια μένει στον μικρόκοσμο και στην αυταρέσκεια της ομάδας του;

Είχα πει (έχει σημασία;) πριν περίπου τέσσερα χρόνια ότι είναι τέτοια η δίνη τον προβλημάτων – ζητημάτων που θα αντιμετωπίσουμε που αν μείνουμε στην αυταρέσκεια της μικρο ομάδας ή οργανωμένοι σε ευκαιριακές ομαδοποιήσεις ή ομάδες συγγένειας αφορμαλιστικού τύπου της δεκαετίας 70-80 θα εξαϋλωθούμε από την δίνη, ή θα είμαστε γραφικοί και παρωχημένοι, είχα πει ( όταν συμμετείχα στη συνέλευση για την κοινωνική αυτοδιευθυνση, τι σημασία έχει;) ότι πρέπει να μας απασχολήσει μια ενδεχόμενη αριστερή κυβέρνηση και πρεπει να έχουμε μια στρατηγική γιαυτό, είχα πει, (τι σημασία έχει;) ότι πρεπει να συζητήσουμε και να αναλύσουμε τον διακρατικό , υπέρ εθνικό σχηματισμό που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτή η ανάλυση πρεπει να γινει συλλογικά γιατί ξεπερνάει την ατομική δυνατότητα, και οτι πρεπει να διακριθουμε απο τους ευρωσκεπτικιστές και εθνικιστές που λένε όχι στην ευρωπαϊκή ένωση για να μην μας μπερδεύει ο κόσμος. (1)

Και εδώ μέσα είχα θέσει ερώτημα: https://athens.indymedia.org/post/1509620/ Είχα πει (τι σημασία έχει;) ότι πως είναι δυνατόν να αγνοούμε ότι οι αναρχικοί ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ότι δεν φαντάζεστε με τι ζητήματα είχαν καταπιαστεί οι πολιτικοί μας πρόγονοι και μάλιστα πολλές φορές μέσα από διωγμούς και στη παρανομία που η δικιά μας πολυμορφία και πλουραλισμός μπροστά τους είναι καρικατούρες. Θα πείτε μην μας ζαλίζεις ρε με το τι έχεις πει αλλά με το τι έκανες και κάνεις, και απαντάω αυτό που δεν έχω κάνει είναι ο πολιτικαντισμος και ο δημοσιοσχεσιτισμος δυο καταστάσεις – συμπεριφορές που έχουν μπει για τα καλά στον αναρχικό χώρο και δρούμε με προχειρότητα συγκυριακά καίγοντας θεματικές όπως λ.χ το αντί ιμπεριαλιστικό.

Υ.γ 1 για τεκμηρίωση αυτής της ανάλυσης (παρωδίας) που κάνω δείτε δυο κείμενα μου που δημοσίευσα και στο ιντυμιντια πριν λίγο καιρό, άλλα επειδή έχουν σημασία και τα σχήματα και το ιντυ τα χάνει διαβάστε τα όσοι θέλετε από το σάιτ Ελευθεριακός Κόσμος

α) Η δημοκρατία τους, η νεωτερικότητα και το πολιτικό ψέμα

β) Προοίμιο για μια παγκόσμια ιστορία της ατιμίας

Υ.γ 2 την ώρα που τελείωνα αυτή την παρωδία ανάλυση γιατί βαριέμαι αφάνταστα, ο ριζοσπάστης αριστερός, μέντορας της αριστερής πλατφόρμας μέσα στον σύριζα και εκλεγόμενος από παλιά στην β. Πειραιά όπου μένω, (η β’ Πειραιά δίνει στην αριστερά πάντα πλειοψηφία και στο δημοψήφισμα έδωσε 75% στο όχι ) δήλωσε ότι στηρίζει την κυβέρνηση αλλά δεν θα ψηφίσει το μνημόνιο! Και ποιος θα ψηφίσει το μνημόνιο η αντιπολίτευση; Τελικά ο Λαφαζάνης είναι εκτός από σουρεαλιστής και πανκ με αυτή τη δήλωση, δηλαδή ρε σύντροφε εκτός από κυβερνοαντιπολίτευση έχουμε τώρα και μια παρακυβέρνηση; γατί ο πρωθυπουργός και οι βουλευτές δεν μπορούν να καθαιρεθούν να καθαιρεθούν μπορούν μόνο οι υπουργοί ο πρωθυπουργός μπορεί μόνο να παραιτηθεί και γίνονται αμέσως εκλογές .

Πειραιάς – Δραπετσώνα 15/7/2015

Σημείωσεις:

*) Το κείμενο αυτό γράφτηκε λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα που διεξήχθη στης 5 Ιουλίου του 2015.

1) Σε αυτή την παράγραφο μπορεί να παρεξηγηθώ ότι περιαυτολογώ, όμως αυτά που λέω τα υποστήριξα ανοικτά και σε κινηματικές διαδικασίες και όχι σε ιδιωτικές συζήτησης σε μπαράκια η καφενεία, δεν ξέρω πως να το αποτυπώσω γιατί αν πω «κάποιος τα έλεγε», δεν θα είχε νόημα γιατί θα χάνονταν το βάρος ευθύνης του ατόμου, αν πως «κάποιοι τα λέγανε» θα ήταν από την μια ψέμα και από την άλλη θα πλανιόταν το ερώτημα: Εντάξει αν κάποιοι τα λέγανε γιατί δεν βάλανε αυτά τα ζητήματα σε πράξη;

Προσθήκες:

α) σήμερα στον ραδιοσταθμό “Κόκκινο” και στην εκπομπή του αριστερού Ελληνιάδη άκουσα για αυτό το συνέδριο : «Η ανάδυση της Δημοκρατίας: Από τις Εξεγέρσεις στο «Συμβάν»: , ο Ελληνιάδης είχε καλεσμένο έναν αριστερό πανεπιστημιακό όπου αυτός υποστήριξε ότι πρέπει να παντρέψουμε το κράτος με της κοινότητες, ότι πρέπει να παντρέψουμε την αντίληψη του Μαρξ για την παρισινή κομμούνα με την αναρχία κλπ, είπε επίσης ότι μελετά την λατινική Αμερική, όπου εκεί γίνετε αυτό το – πείραμα, πάντρεμα. Είπε επίσης ότι ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης που ήταν κομμουναριος και μετά την ήτα της κομμούνας πήγε στο Μεξικό ήταν αριστερός και μασόνος !! φυσικά κουβέντα ότι ο Πλωτίνος ήταν αναρχικός.

Δείτε τη αγγελία του συνεδρίου:

“…Μερικοί από τους πιο δραστήριους ριζοσπάστες διανοητές τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό θα συνεβρεθούν από την Πέμπτη 16 Ιουλίου στην Αθήνα στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου με τίτλο «Η ανάδυση της Δημοκρατίας: Από τις Εξεγέρσεις στο «Συμβάν». Ο ιστότοπος ToPeriodiko.GR είναι χορηγός επικοινωνίας του συνεδρίου.

Σε ένα αντικειμενικά θερμό πολιτικό χρονικό σημείο που ταιριάζει γάντι με τις θεματικές και τους στόχους του συνεδρίου και στην καρδιά των εξελίξεων την Αθήνα το συνέδριο συνδιοργανώνουν το Global Center for Advanced Studies και η σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τη συμμετοχή διανοούμενων, ακαδημαϊκών, ακτιβιστών και πολιτικών από τον ευρύτερο ευρωπαϊκό και ελληνικό ριζοσπαστικό χώρο. Ανάμεσα στους κεντρικούς ομιλητές του συνεδρίου είναι οι: Tariq Ali, Μαρία Αριστοδήμου, Bruno Bosteels, Κώστας Δoυζίνας, Jodi Dean, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Στάθης Κουβελάκης, Paul Mason, Μαρία Νικολακάκη, Leo Panitch. Στο συνέδριο θα μιλήσουν επίσης εκπρόσωποι των Podemos, Die Linke, Sinn Fein, Left Blog, Left Ecology and Freedom…”

Θα πείτε: Γιατί τα σχολιάζω αυτά ; Μα γιατί βρισκόμαστε στην εποχή που το παλιό έχει πεθάνει και το νέο δεν γεννήθηκε ακόμη , και στο μεταξύ ζούμε την εποχή των τεράτων, η επιχειρούμενη νεκρανάσταση του μαρξισμού από διάφορους κύκλους αριστερούς,αναρχίζοντες ακόμα και αστικούς, ως απάντηση στην σημερινή συστημική πολυεπίπεδη κρίση μόνο τέρατα θα γεννήσει.

β) Δείτε και το τελευταίο δημοψήφισμα από την “Εφημερίδα των Συντακτών”

Με σχεδόν διπλάσιο ποσοστό, 42,5%, έναντι 21,5% της Ν.Δ., προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου δημοσκόπησης της εταιρείας PALMOS ANALYSIS, που δημοσιεύει σήμερα η «Εφημερίδα των Συντακτών».

Τρίτο κόμμα είναι το Ποτάμι με 8%. Η Χρυσή Αυγή ακολουθεί με 6,5%, το ΠΑΣΟΚ με 6,0%, το ΚΚΕ με 5,5%, ενώ ο κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝ.ΕΛΛ. βρίσκονται ακριβώς στο όριο εισόδου 3%.

Επίσης το 70% των ερωτηθέντων δηλώνει πως τάσσεται υπέρ της συμφωνίας – 63% όσων ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ και το 89% όσων ψηφίζουν ΝΔ – . Υπέρ της εξόδου από το ευρώ και της χρεοκοπίας τάσσεται το 24%, ενώ αντίθετα το 73% τάσσεται υπέρ της παραμονής στο ευρώ (το 66% όσων ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ και το 92% όσων ψηφίζουν Ν.Δ.).

Το συμπέρασμα μου είνα οτι: έχει αναληθή από παλιά η ερωτική σχέση των μαζών με τους ηγέτες, έτσι και τώρα η μάζα, ο λαός προτιμά να φάει το γαμήσι από έναν νεαρό ηγέτη παρά από έναν πουρό. Θα πείτε τώρα τη είναι αυτό το χυδαίο που γράφω, και ότι ο κόσμος φοβήθηκε και είναι παραπληροφορημένος από τα μ.μ.ε , ο.κ το το περήφανο ΟΧΙ τη ήταν; νάζι;

γ) για το ΚΚΕ και την αντιλήψεις του δείτε τις απόψεις για υπέρβαση της κρίσης του Νίκου Μπογιοπουλου δημοσιευμένες στο επίσημο σαιτ της αριστερής πλατφόρμας “iskra”, φυσικά δεν είναι η επίσημες θέσης του ΚΚΕ εκφρασμένες μάλιστα από έναν πρόσφατα διαγραμμένο από τις τάξεις του αλλά είναι το περίγραμμα και αντανακλούν τις θέσεις των νεομπολσεβίκων- νεοσταλινικών. Όσο για των Λαφαζάνη και την αριστερή πλατφόρμα ; οι κότες έχουν περισσότερη τόλμη.

δ) για τους διάφορους αναρχίζοντες, αναρχοσυνδικαλιστες που λέγανε διάφορα λ.χ ότι η αποχή από το δημοψήφισμα είναι πράξη φρικιών και ενάντια στης εργατική τάξη, η αυτό Μια απάντηση στον Γιάννη Ανδρουλιδάκη, τους συνιστώ να πάρουν τα κουβαδάκια τους – όσο είναι νωρίς – και να πάνε στην αριστερή παραλία.

Ξύλο στην αριστερή ηγεσία , ιντελιγκέντσια, και στους παρατρεχάμενους της.

Δείτε και την συζήτηση εδώ: https://athens.indymedia.org/post/1547326/