Της Μάρθας Κίσκιλα
Ανεξέλεγκτες συνεχίζουν να μαίνονται οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Αυστραλία αφήνοντας πίσω τους θύματα και τεράστιες καταστροφές τόσο σε οικολογικό επίπεδο – μεγάλος είναι ο φόρος αίματος σε ζώα – όσο και σε υλικό επίπεδο. Η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη για τη χώρα ενώ ήδη πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους. Υπολογίζεται μάλιστα, ότι οι πυρκαγιές έχουν αφανίσει σχεδόν μισό δισεκατομμύριο ζώα και φυτά.
Tου Γιώργου Κολέμπα
Με την κλιματική καταστροφή που είναι ήδη εδώ, το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, και την άνοδο της δεξιάς παντού σχεδόν, φαίνεται δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν καλύτερο κόσμο. Αλλά πώς μπορεί η κοινωνία να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις όταν δεν έχει όραμα και είναι αποθαρρυμένη και παραιτημένη, χωρίς το φαντασιακό της αναγέννησής της, μέσα έστω και από τις ήδη υπάρχουσες προειδοποιητικές καταστροφές; Αυτό δεν είναι η αποστολή κάποιων-έστω προς το παρόν λίγων αιθεροβάμονων- να φαντασιωθούν ένα αισιόδοξο και ελκυστικόμέλλον, σαν διεξοδο στην σημερινή δυστοπία;Και να το προτείνουν μάλιστα στους υπόλοιπους πολλούς, από τώρα κιόλας, μήπως και τους εμπνεύσουν και τους συνεπάρουν στο δρόμο για μια ρεαλιστική υλοποίησή του; Αυτό δεν είναι το μεγάλο στοίχημα που θα χρειασθεί με επιμονή και υπομονή και σε κάθε τόπο και χρόνο να καλέσουν τους σημερινούς «απο κάτω» να το παίξουν με όρους κοινωνίας;
Σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζήσουμε; Και πώς θα φτάσουμε εκεί;
Η αρχή έγινε στη Χιλή από τη φεμινιστική συλλογικότητα LasTesis και παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Βαλπαραΐσο. Στη συνέχεια το τραγουδι “ο βιαστής είσαι εσύ” ταξίδεψε σε Μεξικό, Παρίσι, Βαρκελόνη και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης. Το πρωί του Σαββάτου έφτασε στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Η κακή ποιότητα αέρα προκάλεσε περίπου 400.000 πρώιμους θανάτους στην Ευρώπη το 2016. Αυτά είναι τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα και σχεδόν κάθε ευρωπαϊκή πόλη εκτίθεται σε επίπεδα ρύπανσης που ξεπερνούν τα υγιή επίπεδα, σύμφωνα με σημερινή αναφορά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος.
«Η ατμοσφαιρική ρύπανση συνιστά σήμερα τον πιο σημαντικό περιβαλλοντικό κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου», αναφέρει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος.
Ο Πάουλο Παουλίνο Γκουαζαζάρα, γνωστός και ως «Λύκος», δολοφονήθηκε στο δάσος του Αμαζονίου από παράνομους υλοτόμους. Ήταν ιθαγενής και ένας εκ των «Φρουρών του Δάσους», μια ομάδας αυτοχθόνων που προσπαθούν με κάθε τρόπο να προστατέψουν το δάσος του Αμαζονίου, τη γη τους, τη ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους.
Ο Γκουαζαζάρα που ήταν από τις εμβληματικές μορφές του τοπικού κινήματος είναι το τελευταίο θύμα των επιθέσεων που δέχονται οι φυλές των ιθαγενών και οι ακτιβιστές που παλεύουν για τη σωτηρία της περιοχής, η οποία καίγεται, καταστρέφεται και λεηλατείται χωρίς προηγούμενο μετά την εκλογή του ακροδεξιού Ζαΐχ Μπολσονάρου στην προεδρία της Βραζιλία.
Περίπου πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι, ιδίως στην Αφρική και τη Νότια Ασία, είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν ελλείψεις τροφίμων και καθαρού νερού τις επόμενες δεκαετίες, καθώς οι πόροι της φύσης μειώνονται. Αυτές τις τρομακτικές προβλέψεις κάνει το πρώτο επιστημονικό μοντέλο που εξετάζει πώς η φύση και οι άνθρωποι μπορούν να συνυπάρξουν μαζί.
«Ελπίζω να μην αποτελεί… έκπληξη για κάποιους το γεγονός ότι δισεκατομμύρια ανθρώπων θα επηρεαστούν μέχρι το 2050», λέει η Περιβαλλοντολόγος στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, Rebecca Chaplin-Kramer, μιλώντας στο National Geographic. «Γνωρίζουμε ότι είμαστε εξαρτημένοι από τη φύση», λέει η Chaplin-Kramer, επικεφαλής συγγραφέας του έκθεσης «Global Modeling of Nature’s Contributions To People» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.
Ανοιχτή επιστολή προς τις γυναίκες όλου του κόσμου απευθύνουν οι γυναίκες από τη Βόρεια Συρία. Πρόκειται για κόρες, μάνες, συντρόφους, αδελφές, που πήραν τα όπλα και νίκησαν το Ισλαμικό Κράτος και που τώρα μάχονται για γη και ελευθερία ενάντια στον Τούρκο εισβολέα. Το Συμβούλιο Γυναικών της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας απευθύνεται στις κόρες, τις μάνες, τις αδελφές του κόσμου, καλώντας τις να υψώσουν ανάστημα αλληλεγγύης ενάντια στην εισβολή, ενάντια στον πόλεμο.
Πλοιοκτήτης δίνει την εντολή στα δύο «προσεκτικά επιλεγμένα» μέλη του πληρώματος του δεξαμενόπλοιού του να το βυθίσουν. Αφού πρώτα ανοίξουν τα στόμια των δεξαμενών του πετρελαίου που μεταφέρει, ώστε όλη αυτή η ποσότητα να μην «σφραγιστεί» στο ναυάγιο, αλλά να διαχυθεί σκόπιμα στη θάλασσα. Τους απαγορεύει να ειδοποιήσουν το Λιμενικό, όπως δεν πράττει ούτε αυτός, προκειμένου να μη «χαλάσει η δουλειά» και προλάβουν οι αρχές να αποτρέψουν την περιβαλλοντική καταστροφή.
Στη συνέχεια, αναθέτει τη δουλειά της αντιρρύπανσης και της ανέλκυσης του ναυαγίου σε δικούς του, ώστε να επωφεληθεί οικονομικά από όλη τη διαδικασία. «Χαλαρά με τις εργασίες», είναι η εντολή που τους δίνει, προκειμένου τα πετρελαιοειδή να προλάβουν να ρυπάνουν ολόκληρο τον Σαρωνικό.
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας «απέτυχε» να προστατεύσει τους υπέρμαχους του περιβάλλοντος θύματα βίας από δίκτυα του οργανωμένου εγκλήματος τα οποία καταστρέφουν τον Αμαζόνιο, κατήγγειλε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) σε έκθεσή του που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα.
Η ατιμωρησία και η χαλάρωση των περιβαλλοντικών ελέγχων συνέβαλαν επίσης στην αποψίλωση του μεγαλύτερου τροπικού δάσους του κόσμου, προσθέτει η ΜΚΟ στην έκθεσή της που δημοσιεύθηκε στο Σάο Πάολο και έχει τίτλο: «Οι μαφίες του τροπικού δάσους».
Η αποψίλωση των περιοχών του Αμαζονίου που βρίσκονται στη Βραζιλία έχει σχεδόν διπλασιαστεί την περίοδο μεταξύ του Ιανουαρίου και του Αυγούστου φέτος, φτάνοντας τα 6.404 τετραγωνικά χιλιόμετρα –μέγεθος αντίστοιχο με 640.000 γήπεδαοδοσφαίρου–, έναντι 3.337 τετρ. χλμ την ίδια περίοδο πέρυσι.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κερατσίνι, 02.09.2019
Μετράμε τον 6ο Σεπτέμβρη χωρίς τον Παύλο και όλα αυτά τα χρόνια δίνουμε ο καθένας μας τις προσωπικές του μάχες αλλά και όλοι μαζί, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη, όχι μόνο μέσα στην δικαστική αίθουσα, όπου η δίκη κατά των δολοφόνων της ΧΑ βαίνει προς τον πέμπτο χρόνο της, αλλά και στην κοινωνία.
Όλα αυτά τα χρόνια, λοιπόν, η προσπάθεια των αντιφασιστών οδήγησε στην – σε μεγάλο βαθμό – κοινωνική απομόνωση του ναζιστικού μορφώματος, αρχικά με το σταδιακό κλείσιμο των γραφείων του ανά την Ελλάδα και στη συνέχεια με τον εκλογικό του αποκλεισμό από το κοινοβούλιο, αλλά και την έγερση του ενδιαφέροντος του κόσμου για τις εξελίξεις στην δίκη.
Οικολόγος ακτιβιστής ο οποίος αγωνιζόταν για να αποτραπεί η ανέγερση υδροηλεκτρικού φράγματος στην Ονδούρα δολοφονήθηκε με τη χρήση πυροβόλου όπλου, ανακοίνωσε χθες Πέμπτη μη κυβερνητική οργάνωση.
Ο Ρομπέρτο Αντόνιο Αργκέτα, 45 ετών, «δολοφονήθηκε με σφαίρες την Τετάρτη στην περιοχή Αγουάν», που απέχει περίπου 300 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πρωτεύουσα Τεγκουσιγκάλπα, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η συντονίστρια της Επιτροπής Γονέων Φυλακισθέντων και Εξαφανισθέντων στην Ονδούρα (COFADEH), η Μπέρθα Ολίβα
Επιμέλεια αναδημοσίευσης : Γιώργος Μεριζιώτης
Ο EZLN σπάει το στρατιωτικό κλοιό, καταλαμβάνει εδάφη & ιδρύει 7 νέα καρακόλ, αυτόνομους δήμους & κέντρα αυτόνομης αντίστασης και Ζαπατιστικής εξέγερσης.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ-ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ(EZLN)
ΜΕΞΙΚΟ
ΚΑΙ ΣΠΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΛΟΙΟ
17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ,
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΙΘΑΓΕΝΙΚΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ-ΙΘΑΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ,
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΓΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΤΗ,
ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ:
ΑΔΕΛΦΟΙ, ΑΔΕΛΦΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΪΣΣΕΣ,
Σας μεταφέρουμε εδώ το λόγο μας ο οποίος ήταν, είναι και θα είναι, εχθές, σήμερα και αύριο, πάντα ο ίδιος γιατί είναι λόγος της αντίστασης και της εξέγερσης.
Του William McKercher
Πρόλογος / επιμέλεια: Γιώργος Μεριζιώτη
Rene Magritte – The Pilgrim, 1966
Πρόλογος
Το άρθρο αυτό αποτελεί μια απόπειρα να εξεταστεί η ελευθεριακή δέσμευση προς την ελευθερία, πρωταρχικά σε επίπεδο ιδεών, αλλά και ευρύτερα σε σχέση με τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Προκειμένου να επιτύχουμε κάτι τέτοιο, είναι θεμελιώδες να αποσαφηνίσουμε και να διακρίνουμε αρχικά τις διάφορες τάσεις που υπάρχουν μεταξύ αυτών που αυτοαποκαλούνται ελευθεριακοί.
Υπάρχουν δύο έντονα αντικρουόμενες πολιτικές ομάδες – τάσεις που χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο για να αυτοχαρακτηριστούν. Η μία (δεξιά τάση) προσαρμόζει την ελευθερία στον ατομικισμό, η άλλη (αριστερή τάση) υποστηρίζει την ιδέα ότι η ελευθερία έχει μικρή σημασία χωρίς ισότητα. Η πρώτη ομάδα συνδέεται με τα φιλελεύθερα αισθήματα του Τζον Στιούαρτ Μιλ (John Stuart Mill 1806 – 1873), ενώ η δεύτερη με τους αναρχικούς σοσιαλιστές των μέσων του 19ου αιώνα.
Σχόλιο / Επιμέλεια: Γιώργος Μεριζιώτης
Σχόλιο
Εδώ και κάποιο καιρό έχω/έχουμε προειδοποιήσει σε κείμενα μου/μας (περιληπτικά ή εκτενέστερα) για αυτή την κατάσταση, δείτε – ενδεικτικά – εδώ: Το νησί του Πάσχα και η εντροπία (Ένα μικρο σενάριο για την οικολογική και κλιματική κατάρρευση του πλανήτη γη), και ένα πιο παλιό κείμενο ενός Βρετανού οικολόγου ακτιβιστή αυτό: Το νέο καιρικό μέτωπο τώρα έρχεται ένας παγκόσμιος επίσημος (ο πιο επίσημος) φορέας να επιβεβαιώσει για μια παγκόσμια κατάσταση που οδεύει στον όλεθρο και την καταστροφή.
Για κλιματικό απαρτχάιντ προειδοποιεί ο ΟΗΕ: Μόνο οι πλούσιοι θα επιζήσουν
Για τις συνέπειες της πλανητικής υπερθέρμανσης προειδοποιεί ο ΟΗΕ – Οι φτωχοί του πλανήτη θα επωμιστούν το 75% της κλιματικής καταστροφής.
Τους φόβους μιας επικείμενης περιβαλλοντικής καταστροφής καθησύχαζε πάντα μια μάλλον παρηγορητική σκέψη. Μια σκέψη που υποβάλλουν οι περισσότεροι διεθνείς αξιωματούχοι όταν επαναλαμβάνουν αδιάκοπα ότι «είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα». Ωστόσο, ο ΟΗΕ συμπεραίνε τώρα ότι δεν είμαστε. Οι πλούσιοι θα μπορέσουν να αγοράσουν τη σωτηρία τους σε έναν ρημαγμένο πλανήτη τη στιγμή «που ο υπόλοιπος κόσμος θα αφεθεί να υποφέρει».
(Να δεις που κάποτε Θα μας πούνε και μαλάκες … Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς…).
Του Γιώργου Μεριζιώτη
Ο χώρος όπως ήταν με το εργοστάσιο
1. Η εκλογική περιφέρεια Β’ Πειραιά έχει γίνει δημοφιλής, πιο δημοφιλής έχει γίνει ο χώρος του πρώην εργοστάσιου λιπασμάτων. (1) Είναι ο χώρος που συνωστίζονται διάφορα άτομα με καλλιτεχνικές ανησυχίες για να τραβήξουν βίντεο, φωτογραφίες, διαφημιστικά σποτ ή κινηματογραφικά πλάνα από τα εναπομένοντα ερείπια του εργοστάσιου. Συνωστίζονται και κάποιοι/ες που παλιά ενώ δεν ήξεραν ούτε καν που βρίσκεται γεωγραφικά ο χώρος και τώρα έρχονται και τραβάνε πλάνα με Droner, τα βάζουν σε διάφορα ψευτοντοκιμαντέρ που φτιάχνουν για να μας πούνε πόσο αυτοί και η πολιτική τους παρέα αγωνίστηκαν για την περιοχή.
Το 22ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας, ένα από τα πιο όμορφα, χαρούμενα και συμπεριληπτικά φεστιβάλ της πόλης ανοίγει τις πόρτες του και μας περιμένει στις 28, 29 και 30 Ιουνίου στο πάρκο Γουδή – και είμαστε πολύ χαρούμενες και χαρούμενοι για αυτό!
Γιατί το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ -εκτός από το ότι σηματοδοτεί το «καλοκαίρι»- σημαίνει αγώνας, οργάνωση, συζήτηση και ενημέρωση για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, μισαλλοδοξία και ξενοφοβία. Για ένα κόσμο με δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη σε αυτούς/ες που την έχουν πιο πολλή ανάγκη. Και φυσικά φαγητό και μουσική από όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του πλανήτη!
Του Άγγελου Καλοδούκα
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το σπουδαίο (και εξαιρετικά χρήσιμο) βιβλίο του Ιγνάσιο Ραμονέ, Το απόλυτο Κράχ, η κρίση του αιώνα και η ανασυγκρότηση του μέλλοντος, εκδόσεις του «Εικοστού Πρώτου». Το βιβλίο είναι γραμμένο με έναν τρόπο που εκτιμώ πάρα πολύ. Ενώ το θέμα είναι κάπως εξειδικευμένο, αφορά την παγκόσμια οικονομία και τις προοπτικές της, εντούτοις είναι απλά (αλλά όχι απλοϊκά) γραμμένο, κατανοητό και από όσους δεν κατέχουν γνώσεις οικονομίας, ενώ είναι περιεκτικό, μόλις 151 σελίδες κειμένου.
Στο βιβλίο γίνεται περιοδολόγηση του νεοφιλελεύθερου σταδίου του σύγχρονου καπιταλισμού. Μας δίνεται, λοιπόν, μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε την πορεία του καπιταλισμού τα τελευταία τριάντα χρόνια μέχρι και τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση. Όλες οι πληροφορίες και τα στοιχεία που θα αναφερθούν από δω και στο εξής προέρχονται από το βιβλίο του Ραμονέ.
Του Γιώργου Μεριζιώτη (*)
Προλογικό
Αφορμή για αυτό το άρθρο – παρέμβαση αποτέλεσαν δυο δημοσιεύσεις: α) αυτή “Δημοσιεύτηκε η απόφαση για την απαλλοτρίωση χώρου του πρώην Εργοστασίου Λιπασμάτων” β) και ιδιαίτερα αυτή “Καθόλου τυχαία το, από 7 Μαΐου, πρακτικό έγκρισης της απαλλοτρίωσης της περιοχής Λιπασμάτων από την Περιφέρεια” που θέτει κάποια εύλογα ερωτήματα με αφορμή την απόφαση της Περιφέρειας για την απαλλοτρίωση του χώρου του πρώην Εργοστασίου Λιπασμάτων στην Δραπετσώνα όπου στο κεφάλαιο “ΣΚΟΠΟΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ” στο σημείο ΣΤ (σελίδα 10) λέει τα εξής:
{…} ΣΤ) Εξυγίανση του εδάφους / υπεδάφους από τα παραπροϊόντα που εναποτίθεντο κατά την περίοδο λειτουργίας του εργοστασίου και τα οποία σήμερα εξακολουθούν να ρυπαίνουν την ευρύτερη περιοχή δημιουργώντας συνθήκες επικινδυνότητας για την υγεία των κατοίκων. {…} (**)
Για δεκαετίες το εργοστάσιο παραγωγής λιπασμάτων, χημικών, φυτοφαρμάκων και γυαλιού στην Δραπετσώνα μόλυνε με θανατηφόρες ουσίες τον αέρα τη θάλασσα και τη γη της περιοχής και της Αττικής, και τις συνέπειες από αυτή την εγκληματική δράση του ενάντια στην δημόσια υγεία εμείς οι κάτοικοι της περιοχής την πληρώνουμε μέχρι σήμερα.
Ήπειρος που σημαίνει Απειρος Χώρα. Βουνοσπαρμένη και βρεγμένη από από τη θάλασσα του Ιονίου, στην 1η γραμμη του μετώπου στον Β’ Π.Π και χτυπημένη από τον εμφυλιο. Ερήμωσε εύκολα, τα χρόνια του ‘60 και του ‘70.
Οι στατιστικές τη λένε μια από τις πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρώπης, για εμάς είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου. Το ίδιο και για τις νέες στατιστικές που χρησιμοποιούν δείκτες προσαρμοσμένους στην εποχή.
Της Ελένης Μπέλλου
Εδώ και επτά δεκαετίες, ο φασισμός πεθαίνει κάθε μέρα στο Δίστομο. Με τη θυσία τους στο βωμό του ναζισμού, οι 218 νεκροί του Διστόμου δεν άφησαν κανένα επιχείρημα στην πιο φρικτή ιδεοληψία που γνώρισε η ανθρωπότητα. Με τη δύναμη τους, οι Διστομίτες που έμειναν πίσω, απέδειξαν ότι η ζωή μπορεί να νικήσει κατά κράτος τον πνευματικό και πραγματικό θάνατο που συνεπάγεται το τυφλό μίσος. Έχασαν μια αιματηρή μάχη, κέρδισαν όμως έναν πολύ σημαντικό και διαχρονικό πόλεμο. Πέθαναν, αλλά σκότωσαν το φασισμό.
Οπλίστε το πνεύμα
