Περί πανδημίας(Δεύτερο Μέρος): Μια υπόθεση εργασίας,δυο απαντήσεις ή τι γυρεύει μια γιαγιά καμήλα στα καντόνια της Ροζάβας

Περί πανδημίας ( Δεύτερο Μέρος): Μια υπόθεση εργασίας, δυο απαντήσεις ή τι γυρεύει μια γιαγιά καμήλα στα καντόνια της Ροζάβας

Του Γιώργου Μεριζιώτη

Στους αναρχικούς κύκλους (και όχι μόνο)  έχει φουντώσει μια διχαστική  συζήτηση γύρω από την πανδημία, τα κυβερνητικά μέτρα και τα εμβόλια. Θα προσπαθήσω να δώσω μια δική μου «απάντηση» μέσα από κάποια υποθετικά ερωτήματα και μια παροιμία. Επίσης θα δημοσιεύσω κάποια κείμενα για να δούμε πως αντιμετωπίζουν οι Ζαπατίστας αυτά τα ζητήματα.

1. Μια υπόθεση εργασίας: Υποθετικά ερωτήματα

Σε μια υποτιθέμενη αναρχική κοινωνία αν την χτυπούσε ένας ιός και η ίωση εξελίσσονταν σε πανδημία τι θα συνέβαινε;

Κάποιοι/ες θα απαντούσαν με έναν μεταφυσικό τρόπο ότι: στην μελλοντική  αναρχική κοινωνία δεν θα υπάρχουν ιοί και πανδημίες.

Εδώ μπορούμε να τους απαντήσουμε και εμείς  μεταφυσικά :

«… Για να δούμε όμως τι γίνεται  στην πραγματικότητα  διότι οι αναρχικοί προτείνουν στη ουσία  κοινωνίες αγγέλων και όχι ανθρώπων (εδώ θα χρησιμοποιήσω λίγο το στιλ  της αφήγησης του  Μαλατέστα, όπως στην μπροσούρα του «Στο καφενείο»), παρεμπιπτόντως να πω ότι:

«…Ο άγγελος δεν ζεσταίνεται, δεν κρυώνει, δεν καυλώνει, δεν πονάει, δεν νοσεί, δεν πεινάει, δεν διψάει, δεν δουλεύει, δεν ελπίζει, δεν  φοβάται, δεν έχει πάθη,  δεν ευτυχεί, δεν δυστυχεί, δεν χαίρεται, δεν λυπάται, δεν μισεί, δεν αγαπάει, δεν φθονεί, δεν έχει ηδονές, δεν έχει οδύνες και δεινά, δεν κάνει λάθη απλά, γιατί είναι άγγελος.

Ο  άνθρωπος ζεσταίνεται,  κρυώνει,  καυλώνει, πονάει, νοσεί, πεινάει, διψάει, δουλεύει, ελπίζει, φοβάται, έχει πάθη, ευτυχεί, δυστυχεί, χαίρεται, λυπάται, μισεί, αγαπάει, φθονεί, ηδονίζεται, έχει οδύνες και δεινά, κάνει λάθη απλά, γιατί είναι άνθρωπος. 

Θα μου πείτε, γιατί τα γράφω αυτά; Ας δώσω δύο υποθετικά  παραδείγματα  που έχουν να κάνουν με την μη επιβολή….» (*)

Ερχόμενος στο προκείμενο της συζήτησης  θέτοντας κάποιες λογικές ερωτήσεις:

Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε μια αναρχική κοινωνία η οποία βρίσκεται σε πανδημία λόγω μιας μολυσματικής ασθένειας, ας υποθέσουμε ότι για να είναι ασφαλές ένα εμβόλιο όπως και τα περισσότερα φάρμακα χρειάζονται σχεδόν 10 χρόνια δοκιμών και μετά να εφαρμοστούν στον γενικό πληθυσμό, άρα την δεδομένη στιγμή της πανδημίας τέτοιος χρόνος δεν υφίσταται και το κοινωνικό συμβούλιο μπορεί να αποφάσιζε να μην γίνει εμβολιασμός γιατί δεν θα είναι ασφαλής.

Ας υποθέσουμε ότι  αποφασίζει αυτή η κοινωνία  μέσω συμβουλίου να αντιμετωπίσει την πανδημία χωρίς φάρμακα και εμβόλια διαπιστώνοντας όμως ότι χρειάζονται να παρθούν κάποια περιοριστικά μέτρα ώστε να περιοριστεί η μετάδοση της ασθένειας.

Θα είχαν όλα αυτά τα μέλη της κοινωνίας  το ίδιο επίπεδο  κοινωνικής συνείδησης ώστε αυτά τα μέτρα να μην  χρειάζεται να επιβληθούν σε κάποιους αντιρρησίες ή αδιάφορους/ες;

Επανατοποθετώ το ερώτημα:

Αυτή η αναρχική κοινωνία θα βρίσκεται  σε τέτοιο σημείο κοινωνικής συνείδησης όπου ο καθένας/μια  από τα μέλη της αν νοσήσουν θα αυτοπειθαρχήσουν και θα αυτοπεριοριστούν κοινωνικά  ώστε να μην μεταδώσουν τον ιό, και έτσι δεν χρειάζονται να εφαρμοστούν – επιβληθούν οι  περιοριστικές  αποφάσεις του συμβουλίου;

Φυσικά σε ένα τέτοιο ιδεατό επίπεδο δεν θα φτάσει ποτέ (ούτε είναι επιθυμητό)  κάποια  κοινωνία  ανθρώπων θα υπάρχουν πάντα οι αντιρρησίες, και κάποιοι/ες  αδιάφοροι, με αυτούς/ες  αν δεν πείθονταν να  αυπειθαρχήσουν και να αυτοπεριοριστούν τι θα γινόταν;

Δεν θα απαντήσω στο αμέσως πιο πάνω ερώτημα αλλά θα φέρω ένα παράδειγμα από την ζώσα πραγματικότητα.

Για μια εκδήλωση αλληλεγγύης  στην επαρχία μια συλλογικότητα αναρχικών της πόλης έχει νοικιάσει ένα πούλμαν ώστε να πάνε όσο περισσότεροι μπορούν στην εκδήλωση. Το πούλμαν είχε κλειστές τις πόρτες και αναμμένη την μηχανή γιατί ήταν χειμώνας και έξω έκανε βρομόκρυο, όταν  άρχισε να γεμίζει φτάνει μια παρέα τριών ατόμων, μόλις κάθονται στις θέσεις  το πούλμαν έλυσε το χειρόφρενο και άρχισε σιγά σιγά να κινείται.

Μέτα από λίγο η  παρέα αυτή των τριών ατόμων έβγαλαν μπίρες που είχαν φέρει μαζί τους και ανάψαν τσιγάρο. Τους βλέπει ο οδηγός από τον καθρέφτη και τους λέει: «παιδιά δεν ξέρετε ότι δεν επιτρέπεται το κάπνισμα μέσα στο πούλμαν;» του απαντούν: «το ξέρουμε», τους απαντάει ο οδηγός: «αφού το ξέρετε παρακαλώ σβήστε τα τσιγάρα αμέσως», του απαντούν: «εμείς είμαστε αναρχικοί και δεν παίρνουμε διαταγές από κανέναν».

Δεν θα πω τι έγινε με αυτά τα άτομα και αν μπόρεσαν  να συνεχίσουν το ταξίδι, όμως θα θέσω πάλι δυο  ερωτήματα:  Αν παρόλο τον διάλογο να σταματήσουν να καπνίζουν μέσα στο πούλμαν αυτοί δεν πείθονταν και συνέχιζαν να καπνίζουν, αν  οι υπόλοιποι επιβάτες  τους έλεγαν να σταματήσουν να καπνίζουν  ή να κατέβουν από το πούλμαν αυτό θα ήταν εξουσιαστική επιβολή;

Και αν  παρόλο τον διάλογο αυτοί συνέχιζαν να καπνίζουν και δεν κατέβαιναν από το πούλμαν, το να  αναγκαστούν να κατέβουν με βίαιο τρόπο θα ήταν μια εξουσιαστική βίαια επιβολή;

Γιατί το πούλμαν έπρεπε οπωσδήποτε να συνεχίσει το ταξίδι και να προλάβει την εκδήλωση αλληλεγγύης.

Θα μου πείτε τι σχέση έχει το παραπάνω παράδειγμα με την πανδημία; Άμεση δεν έχει, έχει όμως με αυτό που λέγεται αυθόρμητη  κοινωνική συνείδηση, κάποια άτομα δεν την έχουν και ή κοινωνικοποιούνται και  την αποκτούν ή παραμένουν αντικοινωνικά και αρχίζουν τα προβλήματα.

Σημείωση:

*) Αυτή η παράγραφος προέρχεται από αυτό το κείμενο «Ανοικτή επιστολή προς το αναρχικό κίνημα» (δείτε το κεφάλαιο – σημείο 3.)

2. Δυο Ζαπατίστικες απαντήσεις

Ο EZLN ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΚΑΡΑΚΟΛ ΛΟΓΩ ΚΟΡΩΝΟΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ – ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΤΟΥ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

ΜΕΞΙΚΟ

16 Μαρτίου 2020

Προς το λαό του Μεξικού:

Προς τους λαούς του κόσμου:

Προς το Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο – Ιθαγενικό Συμβούλιο Διακυβέρνησης:

Προς την εγχώρια και διεθνή Έκτη:

Προς τα Δίκτυα Αντίστασης και Εξέγερσης:

Αδελφές, αδελφοί, αδελφοίες:

Σύντροφοι, συντρόφισσες, συντροφόισσες:

Σας ανακοινώνουμε ότι:

Λαμβάνοντας υπόψιν την πραγματική, επιστημονικά αποδεδειγμένη, απειλή κατά της ανθρώπινης ζωής , από τη μετάδοση του COVID-19, γνωστού και ως «κορωνοιού».

Λαμβάνοντας υπόψιν την επιπόλαιη ανευθυνότητα και την έλλειψη σοβαρότητας των κακών κυβερνήσεων και της πολιτικής τάξης στο σύνολό της οι οποίες, αντί να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον κίνδυνο που απειλεί την ζωή όλων, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, φυλής, γλώσσας, θρησκευτικών πεποιθήσεων, πολιτικής στράτευσης, κοινωνικής τάξης και ιστορίας, χρησιμοποιούν αυτό το ανθρωπιστικό πρόβλημα για να αλληλοκατηγορηθούν.

Λαμβάνοντας υπόψιν την έλλειψη σωστής και έγκαιρης πληροφόρησης σχετικά με το μέγεθος και τη σοβαρότητα της εξάπλωσης του ιού, καθώς και την απουσία ενός πραγματικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της απειλής.

Δεδομένης της δέσμευσης μας ως ζαπατίστας να αγωνιστούμε για τη ζωή.

Αποφασίσαμε:

Πρώτον: Να κηρύξουμε κόκκινο συναγερμό στους λαούς, στις κοινότητες και στους οικισμούς μας καθώς και σε όλες τις ζαπατιστικές οργανωτικές βαθμίδες.

Δεύτερον. – Να προτείνουμε στα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης και στους Αυτόνομους Εξεγερμένους Ζαπατιστικούς Δήμους το ολικό και άμεσο κλείσιμο των Καρακόλ και των Κέντρων Αντίστασης και Εξέγερσης.

Τρίτον. – Να προτείνουμε στις Βάσεις Στήριξης του EZLN και σε ολόκληρη την οργανωτική δομή μας την υιοθέτηση μιας σειράς συστάσεων και έκτακτων μέτρων υγιεινής που θα διαβιβαστούν στις κοινότητες, στους λαούς και στους ζαπατιστικούς  οικισμούς.

Τέταρτον. –Λόγω της ανυπαρξίας των κακών κυβερνήσεων, σας προτρέπουμε όλες, όλους, όλουες στο Μεξικό και στον κόσμο, να πάρετε τα αναγκαία επιστημονικά μέτρα υγιεινής που θα σας επιτρέψουν να ξεπεράσετε και να επιβιώσετε από αυτή την πανδημία.

Πέμπτον. – Σας ζητάμε να μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα ενάντια στη γυναικοκτόνο βία, να συνεχίσουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση του εδάφους και της Μάνας Γης, να κρατήσουμε ζωντανό των αγώνα για τις/τους εξαφανισμένες/ους, τις/τους δολοφονημένες/ους, τις/τους φυλακισμένες/ους. Και να σηκώσουμε πολύ ψηλά τη σημαία του αγώνα για την ανθρωπότητα!

Έκτον. –Σας ζητάμε να μην χάσουμε την ανθρώπινη επαφή αλλά να αλλάξουμε προσωρινά τους τρόπους που συνδεόμαστε ως, συντρόφισσες, σύντροφοι, συντροφόισσες, ως αδελφές, αδελφοί, αδελφοίες.

Ο λόγος, το αυτί και η καρδιά, έχουν πολλά μονοπάτια, πολλούς τρόπους, πολλά ημερολόγια και πολλές γεωγραφίες για να συναντηθούν. Και αυτός ο αγώνας για τη ζωή μπορεί να είναι ένας από αυτούς τους δρόμους.

Αυτά είναι όλα όσα θέλουμε να πούμε.

ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

Εκ μέρους της Παράνομης Επαναστατικής Ιθαγενικής Επιτροπής – Γενικής Διοίκησης του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Moisés

Μεξικό, Μάρτιος 2020

—————————————————–

(Απόσπασμα απο το κείμενο «Για μια ζωή. Ζαπατίστας θα διασχίσουν τις πέντε ηπείρους, Έκτο μέρος: Ένα βουνό μεσοπέλαγα, (σημείο 4)

{….} Τέταρτο:

– Η πανδημία του Covid 19 έδειξε όχι μόνο την τρωτότητα του ανθρώπου, αλλά και την απληστία και τη βλακεία των διαφόρων εθνικών κυβερνήσεων και των υποτιθέμενων αντιπολιτεύσεών τους.

Αγνόησαν τα πλέον στοιχειώδη μέτρα κοινής λογικής, ποντάροντας διαρκώς στη μικρή διάρκεια της πανδημίας.

Καθώς η προέλαση της πανδημίας αποκτούσε όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, τα νούμερα άρχισαν να αντικαθιστούν τις τραγωδίες.

Ο θάνατος έτσι μετατράπηκε σε αριθμούς που χάνονται καθημερινά ανάμεσα σε σκάνδαλα και δηλώσεις.

Ένας ανατριχιαστικός διαγ(κ)ωνισμός μεταξύ γελοίων εθνικισμών, όπου ο μέσος όρος των χτυπημάτων και των τερμάτων καθορίζει το ποια ομάδα, ή Έθνος, είναι καλύτερο ή χειρότερο.

Όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε κάποιο από τα προηγούμενα κείμενα, στο ζαπατισμό επιλέξαμε την πρόληψη και την εφαρμογή υγειονομικών μέτρων τα οποία μας συνέστησαν επιστήμονες που μας καθοδήγησαν και μας πρόσφεραν, χωρίς δισταγμό, τη βοήθειά τους.

Οι ζαπατιστικοί λαοί τούς ευχαριστούμε και θέλουμε να το εκφράσουμε.

Ύστερα από 6 μήνες εφαρμογής αυτών των μέτρων (μάσκες ή το αντίστοιχό τους, απόσταση μεταξύ των ατόμων, διακοπή της επαφής με αστικές περιοχές, καραντίνα 15 ημερών για όσους και όσες μπορεί να είχαν έρθει σε επαφή με κρούσματα, συχνό πλύσιμο με σαπούνι και νερό), θρηνούμε το θάνατο 3 συντρόφων που είχαν άμεση επαφή με κρούσματα και παρουσίασαν 2 ή περισσότερα συμπτώματα που σχετίζονται με τον Covid 19.

Άλλοι 8 σύντροφοι και μια συντρόφισσα, που πέθαναν το διάστημα αυτό, είχαν παρουσιάσει μόνο ένα από τα συμπτώματα.

Καθώς δεν διαθέτουμε τεστ, υποθέτουμε ότι το σύνολο των 12 συντρόφων και συντροφισσών πέθαναν από το λεγόμενο Κορωνοιό (η συμβουλή των επιστημόνων ήταν να θεωρούμε κάθε αναπνευστική δυσκολία ως σύμπτωμα του Covid 19).

Γι’ αυτές τις 12 απουσίες υπεύθυνοι είμαστε εμείς.

Δεν ευθύνεται ούτε ο 4ος Μετασχηματισμόςi, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε οι νεοφιλελεύθεροι, ούτε οι νεοσυντηρητικοί, ούτε οι chairos ούτε οι fifís, ούτε οι συνομωσίες, ούτε οι δολοπλοκίες.

Πιστεύουμε πως έπρεπε να είχαμε ενισχύσει στο έπακρο τα προληπτικά μέτρα.

Σήμερα, με την απουσία αυτών των 12 συντρόφων να μας βαραίνει, βελτιώνουμε τα μέτρα πρόληψης σε όλες τις κοινότητες με τη βοήθεια μη κυβερνητικών οργανώσεων και επιστημόνων που, είτε ατομικά είτε συλλογικά, μας καθοδηγούν ώστε να αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερο σθένος μια πιθανή επανεμφάνιση της νόσου.

Δεκάδες χιλιάδες μάσκες (χαμηλού κόστους, σχεδιασμένες ειδικά για να αποτραπεί η μόλυνση ατόμων από πιθανό φορέα του ιού, επαναχρησιμοποιήσιμες και προσαρμοσμένες στις συγκεκριμένες συνθήκες) έχουν διανεμηθεί σε όλες τις κοινότητες.

Δεκάδες χιλιάδες επιπλέον κατασκευάζονται στα ραφεία των ανταρτών και των ανταρτισσών και στα χωριά.

Η μαζική χρήση μασκών, η καραντίνα δύο εβδομάδων για όσους ενδέχεται να έχουν μολυνθεί, η απόσταση, το συνεχές πλύσιμο των χεριών και του προσώπου με σαπούνι και νερό και η αποφυγή όσο το δυνατόν περισσότερο των μετακινήσεων προς τις πόλεις, είναι μέτρα τα οποία συστήνουμε ακόμα και στους αδελφούς και τις αδελφές μας που δεν είναι ζαπατίστας, στους αδελφούς και τις αδελφές μας που είναι κομματικοί.

Για να μπορέσουμε έτσι περιορίσουμε την εξάπλωση της νόσου και να διατηρήσουμε την κοινοτική ζωή.

Οι λεπτομέρειες σχετικά με τη στρατηγική μας θα αναλυθούν εν ευθέτω χρόνω.

Προς το παρόν, με τη ζωή να πάλλεται στα σώματά μας, σας λέμε ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας (οι οποίες μπορεί να είναι και λανθασμένες), η συλλογική αντιμετώπιση της απειλής ως πρόβλημα της κοινότητας και όχι ως ατομικό πρόβλημα αλλά και το γεγονός ότι οι προσπάθειές μας επικεντρώθηκαν κυρίως στην πρόληψη, μας επιτρέπει να πούμε ως ζαπατιστικοί λαοί: είμαστε εδώ, αντιστεκόμαστε, ζούμε, αγωνιζόμαστε.

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, το μεγάλο κεφάλαιο επιχειρεί να ξαναβγάλει έξω στους δρόμους τους ανθρώπους για να αναλάβουν ξανά το ρόλο τους ως καταναλωτές.

Γιατί μόνο τα προβλήματα της Αγοράς τους ανησυχούν: το τέλμα στην κατανάλωση εμπορευμάτων.

Πρέπει να ξαναβγούμε στους δρόμους, ναι, αλλά για να αγωνιστούμε.

Γιατί, όπως έχουμε πει και παλιότερα, η ζωή, ο αγώνας για τη ζωή, δεν είναι ατομικό ζήτημα αλλά συλλογικό.

Τώρα διαπιστώνουμε ότι δεν είναι καν εθνικό, είναι παγκόσμιο.

***

Πολλά έχουμε δει και έχουμε ακούσει για όλα αυτά. {…}

Πηγές: https://paliacatezapatista.wordpress.com

https://paliacatezapatista.wordpress.com/2020

3. Η κοινότητα και η καμήλα ή τι γυρεύει μια γιαγιά καμήλα στα καντόνια της Ροζάβας

Σε μια κοινότητα νομάδων Βεδουίνων έχει τεθεί ένα ερώτημα που έχει φτάσει την κοινότητα στα όρια του  διχασμού και της διάλυσης.

Το ερώτημα ήταν  αυτό: Σε μια διαδρομή ποιος είναι ο ευκολότερος δρόμος ο ανηφορικός ή ο κατηφορικός;.

Άλλος έλεγε η ανηφόρα, άλλος έλεγε η κατηφόρα, άκρη δεν έβγαινε και είχε αρχίσει η πόλωση και οι καυγάδες. Μετά από λίγο καιρό αποφάσισαν να  θέσουν το θέμα στο συμβούλιο, όμως και πάλι εκεί άκρη δεν βγήκε.

Τότε το συμβούλιο αποφάσισε να  στείλει μια αντιπροσωπία (ανα πάσα στιγμή ανακλητή) στο  γηραιότερο του χωριού να τον ρωτήσουν σχετικά, δεν μπορεί αυτός που είχε συμμετέχει σε τόσα καραβάνια , πολλά από αυτά  μέσα στην έρημο θα ήξερε την απάντηση.

Η αντιπροσωπία πήγε στο γέροντα και τον ρώτησε λέγοντας: « γέροντα μας έστειλε το συμβούλιο να σε ρωτήσουμε, εσύ που έχεις μεγάλη εμπειρία από διαδρομές με καραβάνια θα μας  πεις  σε μια διαδρομή ποιος είναι ο ευκολότερος δρόμος ο ανηφορικός ή ο κατηφορικός;» Ο γέροντας χαμογέλασε πονηρά, τους κοίταξε λίγο σιωπηλά  και είπε:

« γιατί δεν πάτε να ρωτήσετε την γριά καμήλα; Αυτή θα ξέρει καλύτερα».

Τι να κάνει το συμβούλιο αφού είδε και απόειδε έστειλε άλλη  αντιπροσωπία (ανα πάσα στιγμή ανακλητή) να πάει να βρει την γιαγιά καμήλα.

Η αντιπροσωπία τη βρήκε  πάνω σε ένα λοφίσκο να μασουλάει φιλαράκια και την ρώτησε λέγοντας: «γιαγιά καμήλα μας έστειλε το συμβούλιο και ο γέροντας του χωριού να σε ρωτήσουμε γιατί εσύ έχεις κάνει στην ζωή σου άπυρα δρομολόγια και έχεις μεγάλη πείρα, σε μια διαδρομή ποιος είναι ο ευκολότερος δρόμος ο ανηφορικός ή ο κατηφορικός;» Άλλοι λένε ο ανηφορικός, άλλοι ο κατηφορικός και άκρη δεν βρίσκουμε, θα σε παρακαλέσουμε να μας δώσεις μια απάντηση γιατί από αυτή εξαρτάται η ενότητα της κοινότητας  και το μέλλον του χωριού».

Η καμήλα τους κοίταξε για λίγο σιωπηλά, γούρλωσε τα μάτια, ξεροκατάπιε, σκέφτηκε  και μετά από λίγο τους  απάντησε: « ούτε ο ανηφορικός ούτε ο κατηφορικός είναι πιο εύκολος η πιο δύσκολος δρόμος, γιατί όλα εξαρτώνται από το φορτίο».

Το συμβούλιο και η κοινότητα έκριναν ικανοποιητική την απάντηση της γιαγιάς καμήλας, σταμάτησε η πόλωση και οι καυγάδες, ήρθε η ομόνοια στο χωριό και ετοίμασαν ένα τρικούβερτο γλέντι προς τιμή της γιαγιάς καμήλας.

Μέτα από λίγες μέρες το συμβούλιο κάλεσε στην συνέλευση  τη γιαγιά καμήλα, την ευχαρίστησε και θέλησε να την βραβεύσει. Η γιαγιά καμήλα αφού τους ευχαρίστησε τους είπε ότι, δεν θέλει βραβείο και ότι  θα ήθελε μόνο να την αφήσουν να πάει το τελευταίο της δρομολόγιο στην ζούγκλα Λακαντόνα  και με την ευκαιρία να δει μια φίλη της από τα παλιά.

Όμως επειδή φοβάται τα αεροπλάνα και το ταξίδι με άλλο μέσο  θα έπαιρνε χρόνο, λόγο του ότι βρίσκετε στην δύση της ζωής της να πάει χωρίς φορτίο με ένα καραβάνι (που θα πέρναγε από την περιοχή) στα καντόνια της Ροζάβας που είναι πιο κοντά, το συμβούλιο συμφώνησε και είπε ότι άμεσα θα κοιτάξει να βρει τρόπο, κλίνοντας αυτή την συνέλευση το συμβούλιο αναφώνησε : Ζήτω το παγκόσμιο Κομμουναριάτο .

(διασκευασμένη παλιά βεδουίνικη παροιμία από τον Γ.Μ)

Πειραιάς  12/12/2021

Δείτε  και τα άλλα τρία μέρη:

Περί πανδημίας(Πρώτο Μέρος):Το κράτος,το δημόσιο, το ιδιωτικό και οι αναρχικοί/ες

Περί πανδημίας(Τρίτο Μέρος):Το κράτος Ιανός

Ανταρτολογίες: Οπλίστε το πνεύμα