ΨΗΦΟ ΣΤΑ 16
Του Γιώργου Μεριζιώτη 23/5/2019
Αυτό το κείμενο είναι από τις εκλογές του 2015, τότε που συζητήθηκε η ψήφος να κατέβει στα 18, τώρα λένε να πάει στα 16!! (κακός συντηρητισμός), εγώ λέω να πάει στα 14 .
1. Ψήφο στα 18
(Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω μια συνομιλία μεταξύ δύο νέων από τις προηγούμενες εκλογές. Η συνομιλία αυτή έγινε στο παγκάκι ενός πάρκου και ο νεαρός στο κινητό είχε ανοικτή ακρόαση ).
Ανδρέας: Ρε μαλάκα, ξέρεις ποια είδα στο πάρκο ;
Βασίλης: Ποια ρε μαλάκα ;
Αν: Τη τέτοια, την έτσι, ρε μαλάκα
Βα: Έλα ρε μαλάκα
Αν: Ναι ρε μαλάκα
Βα: Σοβαρά ρε μαλάκα
Αν: Και ξέρεις με ποιόν ήταν ;
Βα: Με ποιόν ρε ;
Αν: Με τον μαλάκα
Βα: Έλα ρε μαλάκα
Αν: Ναι ρε μαλάκα
Βα: Να σε κάνω μια ερώτηση ρε μαλάκα;
Αν: Λέγε ρε μαλάκα
Βα: Τι του βρήκε ρε του μαλάκα;
Αν: Δεν ξέρω ρε μαλάκα, μυστήριες οι γυναίκες
Αν: Να σε κάνω και εγώ μια ερώτηση ρε μαλάκα;
Αν: Δεν με λες θα πας να ψηφίσεις ;
Βα: Δεν ξέρω το σκέφτομαι, εσύ ρε μαλάκα θα πας ;
Αν: Το σκέφτομαι ρε μαλάκα να πάω τη ρίξω στον Τσίπρα
Βα: Έλα ρε μαλάκα αυτός δεν με αρέζει μοιάζει με φλώρος
Αν: Εσύ ρε μαλάκα δεν με είπες θα πας να τη ρίξεις;
Βα: Σε είπα ρε μαλάκα μου ότι το σκέφτομαι , αν πάω το βλέπω για Χρυσή Αυγή, για να τα κάνουν πουτάνα στο μπουρδέλο τη βουλή.. (*)
Κάποιοι/ες θα πουν ότι η σημερινή νεολαία έχει περιορισμένο – φτωχό λεξιλόγιο, όχι δεν είναι αυτό το ζήτημα, είναι ότι ζούμε στην εποχή της εικονολαγνείας – εικονολατρίας και επικρατεί σχεδόν πλήρως το κινεζικό απόφθεγμα «μια εικόνα χίλιες λέξεις», όμως επειδή «εν αρχή ην ο Λόγος» το αποτέλεσμα αυτής της κινεζοποίησης μετατρέπει το φτωχό λεξιλόγιο και σε φτωχή σκέψη και το αντίστροφο, «το σκέφτομαι άρα υπάρχω» έχει αντικατασταθεί από το «βλέπω άρα υπάρχω» που μας μετατρέπει όλους/ες σε ηδονοβλεψίες. Τελικά οι Κινέζοι δεν έχουν απαντήσει στο ερώτημα «μια λέξη πόσες εικόνες είναι;» ίσος να μην απαντήσουν πότε.
2. Πως ένας αντι/ψηφοφόρος ταλαιπωρεί ψηφοφόρους
Σε αυτή η παράγραφο θέλω να καταδείξω (μέσα από την εμπειρία μου) την φαιδρότητα του εκλογισμού και της ψηφοθηρίας των κομμάτων που μόνο και μόνο για να «μην πάει χαμένη καμία ψήφος» πείθουν ή ψηχαναγκάζουν ηλικιωμένα άτομα με προβλήματα υγείας να πάνε να ψηφίσουν. (**)
Πιο παλιά σε κάποια από τις πολλές εκλογικές αναμετρήσεις (ευτυχώς που δεν ζούμε κάτω από δικτατορία ή σε ολοκληρωτικό καθεστώς και γίνονται – κάθε τόσο – πάσης φύσεως εκλογές ώστε ο λαός να επιλέξει ποιον θα τον κυβερνήσει σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο), και παρόλο που είμαι αναρχικός με δηλωμένη την πολιτική μου αντίθεση στο σύστημα της διαμεσολάβησης και στις εκλογές μου ήρθε διορισμός από το πρωτοδικείο σαν μέλος εφορευτικής επιτροπής , το σύστημα δεν κοιτάει τι είσαι και τι δεν είσαι, άμα σου κάτσει ο διορισμός πρέπει να πας αλλιώς έχεις κυρώσεις .
Όταν πήρα στα χεριά μου το διορισμό λέω: «Ωχ τι κάνουμε τώρα;» Να πήγαινα χαρτί από γιατρό ώστε να απαλλαγώ ήθελε φράγκα (γιατί δεν είχα κάποιον γνωστό να μου το δώσει τσάμπα), σιγά μην τους τα δώσω, θα πάω να δω πως είναι και κάτι θα βρω για να τη κάνω, σκέφτηκα. Πάω σε ένα χωριό εντός της αττικής, εκεί με είχαν διορίσει, εννοείται ότι πήγα καθυστερημένα.
Το πρωί με την ανατολή του ήλιου (ως είθισται) άνοιξαν οι κάλπες και άρχισε η ψηφοφορία, έφτασα και εγώ με καθυστέρηση, και ο πρόεδρος μου έκανε σύσταση. Το μεσημεράκι περίπου κατά της μια φέρνουν έναν παππού ξάπλα στο αναπηρικό καροτσάκι (μάλλον με μαλάκυνση) να ψηφίσει!!! και μπαίνει μαζί ένας εφορευτικός στο παραβάν για βοήθεια, έψαξα να βρω αφορμή για ένσταση για να βρω ευκαιρία να την κάνω, αλλά επιτρεπότανε η βοήθεια.
Μετά από λίγο έρχεται μια γιαγιά (μάλλον με πάρκινσον), έτρεμε ολάκερη η φουκαριάρα. Της δώσαμε τα ψηφοδέλτια και της είπαμε για βοήθεια, αυτή αρνήθηκε και πάει στο παραβάν, το παραβάν έτρεμε όλο λες και γίνονταν σεισμός 9 ρίχτερ, ξαφνικά βγαίνει έξω κρατώντας ένα ψηφοδέλτιο και λέει: «Θανάση αυτό δεν μου είπες να βάλω στον φάκελο;», αρπάζομαι από την ευκαιρία και λέω: «στοπ η διαδικασία, εδώ παραβιάζετε το απόρρητο της ψήφου». Η γιαγιά δεν κατάλαβε και μόλις της εξήγησαν ότι υπάρχει ένσταση και δεν μπορεί να ψηφίσει πήγε να βαρέσει επιληψία από την ταραχή της, έτρεμε ακόμα περισσότερο, της δώσαμε καρέκλα να κάτσει.
Ο πρόεδρος της εφορευτικής έκανε δεκτή την ένσταση μου. Κάποιοι κομματικοί εκλογικοί αντιπρόσωποι μου λένε: «σαν δεν ντρέπεσαι που ταλαιπωρείς τη γιαγιά» του απαντώ: «δεν έχω φτιάξει εγώ τους κανονισμούς, εγώ κάνω χρήση». Ο εκλογικός αντιπρόσωπος του κόμματος που ψήφιζε η γιαγιά διαμαρτύρεται, ζητάει την αντικατάσταση μου γιατί ταλαιπωρώ – λέει – τους αναξιοπαθούντες και αρρώστους ψηφοφόρους, και με χαρακτηρίζει στυγνό και απάνθρωπο τυπολάτρη που στο πρόσωπο της γιαγιάς πήγα να εφαρμόσω τον εκλογικό κανονισμό, και έτσι καταστρατηγώ και κολλάω την διαδικασία της ψήφου.
Η διαδικασία της ψηφοφορίας σταμάτησε για μιάμιση ώρα, και εγώ προφασιζόμενος ψυχολογικό γιατί μου θίχτηκε το ιερό δικαίωμα της άποψης μου και η αξιοπρέπεια μου – επί προσωπικού – βρήκα τον τρόπο να την κάνω, με αντικατέστησε ο αναπληρωματικός εφορευτικός.
Έτσι έληξε η καριέρα μου ως εφορευτικός και χωρίς να πληρώσω φράγκο ή να φάω πρόστιμο, πήρα και οδοιπορικά ως έξοδα μετακίνησης σκεπτόμενος, είδες η αστική αντιπροσωπευτική δημοκρατία τα έχει προβλέψει όλα, τόσο για την ομαλή διεξαγωγή της ψηφοφορίας και των εκλογών όσο και την απρόσκοπτη εφαρμογή του ιερού καθήκοντος και δικαιώματος του ψηφοφόρου να εκλέξει αυτόν/αυτούς που θα τον διευθύνουν – κυβερνήσουν. Ακόμα και οι άρρωστοι έχουν το δικαίωμά να επιλέξουν αν θα πάνε να ψηφίσουν η όχι, (παλιά ψήφιζαν ακόμα και οι πεθαμένοι) και άστους τους αναρχικός να λένε ότι «κυβέρνηση ανθρώπου από άνθρωπο σημαίνει δουλεία».
3. Στο σήμερα
Κάθομαι σε μια καφετέρια να πιω καφέ, σε ένα άλλο τραπεζάκι πίσω μου κάθονται δυο κυρίες, σχολιάζουν δυνατά , άθελα μου στήνω αυτί, λέει η μια «να δούμε ποιον θα βάλουν υπουργό οικονομικών» και απαντάει η άλλη «μα σε τρεις μέρες έχουμε τοπικές και ευρωεκλογές δεν έχουμε εθνικές» απαντάει η άλλη «δίκιο έχεις άλλα μπερδεύτηκα».
Δεν είμαι από αυτούς που θα υποστηρίξουν ότι οι φετινές αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές δεν διεξάγονται με σωστό τρόπο, πάντως πουθενά δεν ακούστηκαν ζητήματα του τύπου, τι είναι σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και πως μπορεί να βελτιωθεί, ή τι είναι η τοπική αυτοδιοίκηση και πως μπορεί να βελτιωθεί. Όλη η κεντρική και ειδικά δια τηλεοράσεως συζήτηση διεξήχθη από τους υποψήφιους για την τοπική αυτοδιοίκηση και το ευρωκοινοβούλιο λες και γίνονταν κυβερνητικές (εθνικές) εκλογές.
Ο σύγχρονος εμπορευματικός καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός μετατρέπει τους ανθρώπους σε πληθυσμιακές στοίβες και αριθμούς – νούμερα για στατιστικές, ενώ η έννοια του πολίτη έχει μετατραπεί σε αφαίρεση- διαστροφή, αφού οι πολίτες μετατρέπονται, υπολογίζονται και κοστολογούνται ως οπαδοί, ψηφοφόροι, καταναλωτές. Η ζωή στον καπιταλισμό στερείτε νοήματος ή μάλλον το νόημα του είναι «καταναλώνω για να υπάρχω και υπάρχω για να καταναλώνω» αυτός ο ευτελισμό του νοήματος μαζί με το σύστημα της πολιτικής διαμεσολάβησης αυξάνουν την αποξένωση (από την φύση και την κοινότητα), την αλλοτρίωση και την ψυχοπάθεια στην καθημερνή ζωή, μετατρέποντας την σε ένα απέραντο πεδίο κατανάλωσης και αφόδευσης, έτσι η καθημερινή ζωή και το περιβάλλον (γη και ατμόσφαιρα) γίνονται ένας απέραντος βόθρος και μια απέραντη χωματερή – σκουπιδότοπος.
Μια από τις πιο απεχθείς έννοιες του ψηφοφόρου είναι αυτή του ετεροδημότη, είναι η πολιτική αλλοτρίωση σε όλο της το μεγαλείο με την έννοια του ότι, αλλού ζούνε και εργάζονται και αλλού πάνε και ψηφίζουν, (εδώ τρώνε και πίνουν και αλλού πάνε και τον δίνουν, λέει ένα λαϊκό γνωμικό) αυτή η αλλοτρίωση γίνεται ποιο φανερή στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Σημείωση:
*) Για να επικαιροποιηθεί λίγο το κείμενο δείτε το ποσοστό της χρυσής αυγής (για ευρωεκλογές) στην ηλικίες των νέων ψηφοφόρων πήρε 13,3% !.
**) η φαιδρότητα μαζί με την τραγωδία
Ηλικιωμένος πέθανε την ώρα που ψήφιζε
Δείτε σχετικά κείμενα
1 Comment