Διεθνής αναρχική δήλωση: Κατά του μιλιταρισμού και του πολέμου

Διεθνής αναρχική δήλωση Κατά του μιλιταρισμού και του πολέμου: Για τον αυτοοργανωμένο αγώνα και την κοινωνική επανάσταση

Μια διακήρυξη του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, έδωσε το πράσινο φως για τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο Πούτιν ισχυρίζεται ότι η πολεμική πράξη της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει ως στόχο την υποστήριξη της κατεχόμενης από τη Ρωσία Κριμαίας και των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ στην Ουκρανία, η οποία φλερτάρει με την ένταξη στο ΝΑΤΟ με υποκίνηση της Δύσης. Την Τρίτη, 22 Φεβρουαρίου, η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία των άτυπων προτεκτοράτων της στο Ντονμπάς, επιδεινώνοντας τις υπάρχουσες εντάσεις με τον ευρωατλαντικό άξονα που στηρίζει το ουκρανικό καθεστώς.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ουκρανία διεξάγεται ένας εμφύλιος πόλεμος χαμηλής έντασης από το 2014, όταν η τότε φιλορωσική κυβέρνηση του προέδρου Γιανουκόβιτς ανατράπηκε από την «πορτοκαλί επανάσταση» που έφερε στην εξουσία ένα φιλοδυτικό καθεστώς πρόθυμο να συνταχθεί με τον ευρωατλαντικό άξονα. Το Euromaidan, από το οποίο επωφελείται το δυτικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, έβγαλε την Ουκρανία από τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Ενίσχυσε επίσης την ουκρανική ακροδεξιά, η οποία κέρδισε έδρες στο κοινοβούλιο και ανέπτυξε παραστρατιωτικές μονάδες που διέπραξαν φρικαλεότητες εναντίον ρωσόφωνων και μελών συνδικάτων.

Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία δεν ήταν εξαρχής προετοιμασμένη να χάσει τα ιμπεριαλιστικά της ερείσματα στην Ουκρανία και ιδιαίτερα στην περιοχή της Κριμαίας, ανεξάρτητα από τη βούληση του ουκρανικού λαού. Η εξέγερση του Euromaidan μπορεί να οδήγησε στο νεοσυντηρητικό καθεστώς στο οποίο κατέληξε, αλλά δεν υπάρχει κανείς που να έχει την ψευδαίσθηση ότι η μη αποδοχή αυτού του καθεστώτος προήλθε από το «αντιφασιστικό» συναίσθημα της Ρωσίας ή την «ανάγκη της να προστατεύσει τους Ρώσους πολίτες».

Άλλωστε, το αυταρχικό καθεστώς του Πούτιν στη Ρωσία επιβράβευσε τους ναζί και τους φασίστες στο εσωτερικό της χώρας φυλακίζοντας και σκοτώνοντας αντιφασίστες, ενώ οι πολυάριθμες επεμβάσεις του ρωσικού ιμπεριαλισμού σε περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ δεν χρειάζονταν τέτοια δικαιολογία. Η Ρωσία ήθελε και εξακολουθεί να θέλει ένα πράγμα: να επιβάλει τους δικούς της όρους στους εξελισσόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Δεν θα ανεχτεί τη στρατιωτική περικύκλωση στην οποία ισχυρίζεται ότι υποβάλλεται από το ΝΑΤΟ, την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στο κατώφλι της, την παρακίνηση της Ουκρανίας από τη Δύση να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, τον επιχειρούμενο ενεργειακό αποκλεισμό των προμηθειών της σε φυσικό αέριο προς τις χώρες της ΕΕ και τη μείωση του ελέγχου της στην πρώην σοβιετική περιφέρεια.

Ένας άλλος παράγοντας είναι ο απροκάλυπτος εθνικισμός εντός της άρχουσας τάξης της Ρωσίας – στην Ουκρανία βρίσκεται η προέλευση του ρωσικού κράτους (η Κιέβαν Ρους) και το ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας κατοικείται από ρωσόφωνους Ουκρανούς. Δηλαδή αν όχι από το αλυτρωτικό δόγμα του πανρωσικού έθνους ο ουκρανικός πληθυσμός (μαζί με τους Λευκορώσους) θεωρούνται μέρος του ρωσικού έθνους.

Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ και το ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με προεξάρχουσα τη Βρετανία, προωθούν κατά παράβαση των διεθνών συμφωνιών την ανατολική επέκταση του ΝΑΤΟ, την άσκηση οικονομικής και ενεργειακής πίεσης στη Ρωσία υπέρ του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και τον έλεγχο της εμπορικής οδού της Αρκτικής, η οποία ανοίγει με το λιώσιμο των πάγων λόγω της καταστροφικής επίδρασης του καπιταλισμού στο φυσικό περιβάλλον και το οικοσύστημα. Τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξάγουν την εσωτερική τους κρίση στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα επιχειρούν να προκαλέσουν μετατοπίσεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική ιεραρχία.

Η Ρωσία έχει συγκεντρώσει περίπου 200.000 στρατιώτες στα σύνορα με την Ουκρανία. Ο ρωσικός στρατός σφυροκοπεί με βομβαρδισμούς ολόκληρο το ουκρανικό έδαφος. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, επιτίθεται κυρίως από την Κριμαία, το Λουγκάνσκ και το Χάρκοβο. Οι πρώτες απώλειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι γεγονός. Ήδη γίνεται λόγος για απώλειες μεταξύ των αμάχων. Η ουκρανική κυβέρνηση, η οποία, ας μην ξεχνάμε, είναι ένα συνονθύλευμα νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών, έχει κηρύξει στρατιωτικό νόμο σε όλη τη χώρα. Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της φρίκης του πολέμου…

Οι μόνοι χαμένοι από τον πόλεμο θα είναι η παγκόσμια εργατική τάξη, ιδιαίτερα οι προλετάριοι της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Είναι αυτοί που προορίζονται να γίνουν το κρέας για τα κανόνια των κρατών και των καπιταλιστών.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται για το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής, των ενεργειακών οδών και την αναδιάταξη της γεωπολιτικής ισχύος. Δεν μας ενδιαφέρει να πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των ισχυρών, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Επιπλέον, το ξέσπασμα του πολέμου αναμένεται να φέρει περαιτέρω αυξήσεις τιμών και πληθωρισμό τόσο στην ενέργεια όσο και στα βασικά αγαθά, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις τσέπες όσων ήδη αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πόλεμος είναι μια λύση του κεφαλαίου για να ξεπεράσει τις δομικές κρίσεις υπερσυσσώρευσης από τις οποίες πλήττεται περιοδικά ο καπιταλισμός. Η καταστροφή του σταθερού (μέσα παραγωγής) και του μεταβλητού κεφαλαίου (εργατική δύναμη) ανοίγει το δρόμο για την καπιταλιστική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.

Το επαναστατικό και ταξικό μας καθήκον υπαγορεύει την οργάνωση και ενίσχυση του διεθνιστικού, αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης. Η λογική του πιο επιθετικού ή πιο προοδευτικού ιμπεριαλισμού είναι μια λογική που οδηγεί στην ήττα της εργατικής τάξης. Δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκός ιμπεριαλιστικός δρόμος. Τα συμφέροντα της εργατικής τάξης δεν μπορούν να ταυτιστούν με τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το σαμποτάζ της πολεμικής μηχανής, η οργάνωση του ταξικού και διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος και η ενίσχυση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στην κατεύθυνση της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης για την οικοδόμηση μιας ελευθεριακής κομμουνιστικής κοινωνίας είναι τα επείγοντα και ιστορικά καθήκοντα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων παντού. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μέτριες και επιζήμιες διευθετήσεις.

Τα εργαζόμενα άτομα, τα άνεργα άτομα και η νεολαία δεν έχουν κανένα λόγο να πολεμήσουν για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Ας έχουμε επίγνωση της κοινωνικής μας θέσης και των ταξικών μας συμφερόντων. Αυτά ας είναι οι δείκτες της στάσης και της δράσης μας και όχι η πολεμική, διαταξική και εθνικιστική ρητορική που προωθούν τα αφεντικά και τα μέσα προπαγάνδας που ελέγχουν. Δεν θα πληρώσουμε την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος με το αίμα μας. Δεν θα αλληλοσκοτωθούμε με τους φτωχοδιάβολους άλλων χωρών. Αντίθετα, καθήκον μας είναι να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή και να ξαναχτίσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, με γνώμονα την προώθηση των ταξικών συμφερόντων και των υλικών αναγκών της κοινωνικής βάσης.

Να οργανωθούμε στους κοινωνικούς και ταξικούς σχηματισμούς της εργατικής τάξης, οργανώνοντας την αντεπίθεση της τάξης μας με μαζικούς και μαχητικούς όρους. Αυτό το σύστημα γεννά πολέμους και ευθύνεται για τη φτώχεια, την αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Είναι επομένως καιρός να το αμφισβητήσουμε με οργανωμένο και δυναμικό τρόπο, οργανώνοντας την ανατροπή του σε διεθνή κλίμακα.

ΚΑΝΈΝΑΣ ΠΌΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΌΛΕΜΟΣ, ΑΛΛΆ ΤΑΞΙΚΌΣ ΠΌΛΕΜΟΣ! ΟΎΤΕ ΤΟ ΝΑΤΟ ΟΎΤΕ Η ΜΌΣΧΑ!

ΤΑΞΙΚΌ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΌ ΣΑΜΠΟΤΆΖ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΉΣ ΜΗΧΑΝΉΣ! ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΌ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΌΛΕΜΟ: ΥΠΈΡ ΤΟΥ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΈΝΟΥ ΑΓΏΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗΣ!

☆ Alternativa Libertaria (AL/FdCA) – Italy

☆ Anarchist Communist Group (ACG) – Great Britain

☆ Anarchist Federation – Greece

☆ Aotearoa Workers Solidarity Movement (AWSM) – Aotearoa/New Zealand

☆ Coordenação Anarquista Brasileira (CAB) – Brazil

☆ Federación Anarquista de Rosario (FAR) – Argentina

☆ Federación Anarquista Uruguaya (FAU) – Uruguay

☆ Embat, Organització Llibertària de Catalunya – Catalonia, Spain☆ Libertäre Aktion (LA) – Switzerland

☆ Melbourne Anarchist Communist Group (MACG) – Australia

☆ Organización Anarquista de Córdoba (OAC) – Argentina

☆ Organización Anarquista de Santa Cruz (OASC) – Argentina

☆ Organización Anarquista de Tucuméan (OAT) – Argentina