Σχόλιο – επιμέλεια δημοσίευσης Γιώργος Μεριζιώτης
Σχόλιο:
Συχαίνομαι την κινδυνολογία, όπως και την συνομωσιολογία, όμως η σημερινή είδηση (2/5/2022) είναι πολύ ανησυχητική και ο καθένας/α ας βγάλει τα συμπεράσματα του για το που οδεύει η σύγκρουση στην Ουκρανία.
Η είδηση είναι αυτή: «Προμηθευτείτε τρόφιμα και υγρά για 10 ημέρες» ή «Γερμανική κυβερνητική σύσταση για αποθέματα τροφίμων.»
Ακόμα και να ισχυρισθεί η γερμανική κυβέρνηση ότι αυτό το λέμε για να προετοιμαστεί ο πληθυσμός για παν ενδεχόμενο, οι υπόλοιπες χώρες δεν θα πράξουν το ίδιο, να προετοιμαστούν για παν ενδεχόμενο; Αυτό σημαίνει ότι διαμορφώνουν μια ψυχολογία στους πληθυσμούς της Ευρώπης όχι να σταματήσει η εμπόλεμη σύρραξη στην Ουκρανία και να υπάρξουν συμφωνίες άλλα να συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι εσχάτων. Μέχρι ή να συντριβεί η Ρωσία ή να επέλθει ο πυρηνικός όλεθρος.
Παράλληλα : Μάιος 1, 2022. Βερολίνο.
Μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου (30/4/2022 περίπου 72.000 άνθρωποι είχαν υπογράψει την ανοιχτή επιστολή προς τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, στην οποία 28 διασημότητες προειδοποιούσαν για έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, γράφει ο Spiegel. Σημειώνεται ότι η επιστολή δημοσιεύθηκε την Παρασκευή το πρωί στον ιστότοπο του περιοδικού ‘Emma’ . Οι υπογράφοντες προς τον καγκελάριο Σολτς απαιτούν να μην υπάρξουν περαιτέρω παραδόσεις βαρέων όπλων στην Ουκρανία. «Δεν πρέπει να δοθεί κανένας λόγος στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να επεκτείνει τον πόλεμο στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ».
————————————–
Στο παρακάτω κείμενο θα δείτε ότι για να στηριχθεί το πετροδολάριο έχουν διαλυθεί από τους Αμερικάνους ολόκληρες χώρες, και αυτό δεν το γράφει ένας/μια φιλορώσος αλλά μια αμερικανίδα οικονομολόγος και ειδική στην νομισματική πολιτική.
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους,χωρίς να συμπίπτουν απαραίτητα με την άποψη της Autonomis Drasis
Η επερχόμενη παγκόσμια οικονομική «επανάσταση»: Η Ρωσία ακολουθεί το Αμερικάνικο μοντέλο
από την Έλεν Μπράουν (*)
(μετάφραση από google)
Καμία χώρα δεν έχει καταφέρει να αμφισβητήσει την παγκόσμια ηγεμονία του δολαρίου ΗΠΑ – μέχρι τώρα. Πώς συνέβη αυτό και τι σημαίνει;
Ξένοι επικριτές έχουν από καιρό διαφωνήσει κατά του «υπερβολικού προνομίου» του δολαρίου ΗΠΑ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να εκδώσουν αυτό το νόμισμα το οποίο δεν είναι εγγυημένο μόνο από « την πλήρη πίστη και πίστη των Ηνωμένων Πολιτειών ». Οι ξένες κυβερνήσεις, που χρειάζονται δολάρια, όχι μόνο τα δέχονται στο εμπόριο αλλά αγοράζουν αμερικανικά χρεόγραφα με αυτά, χρηματοδοτώντας έτσι την αμερικανική κυβέρνηση και τους ξένους πολέμους της. Αλλά καμία κυβέρνηση δεν ήταν αρκετά ισχυρή για να σπάσει αυτή τη συμφωνία – μέχρι τώρα. Πώς συνέβη αυτό και ποιες θα είναι οι συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ και την παγκόσμια οικονομία;
Η άνοδος και η πτώση του πετροδολαρίου
Πρώτον, λίγη ιστορία: Το δολάριο ΗΠΑ υιοθετήθηκε ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα στη διάσκεψη του Bretton Woods το 1944, όταν το δολάριο εξακολουθούσε να υποστηρίζεται από χρυσό στις παγκόσμιες αγορές. Η συμφωνία προέβλεπε ότι ο χρυσός και το δολάριο θα γίνονταν δεκτά εναλλακτικά ως παγκόσμια αποθέματα, με τα δολάρια να εξαργυρώνονται σε χρυσό κατόπιν ζήτησης στα 35 δολάρια η ουγγιά. Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες για άλλα νομίσματα καθορίστηκαν έναντι του δολαρίου.
Αλλά αυτή η συμφωνία κατέρρευσε όταν η πολιτική του Προέδρου Λίντον Τζόνσον «όπλα για βούτυρο» εξάντλησε την Αμερικανίδα γατούλα χρηματοδοτώντας τον πόλεμο στο Βιετνάμ και τα κοινωνικά του προγράμματα «Great Society». Ο Γάλλος πρόεδρος Charles de Gaulle, υποπτευόμενος ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν έλλειψη χρημάτων, αντάλλαξε μεγάλο μέρος των γαλλικών δολαρίων με χρυσό και απείλησε να ανταλλάξει τα υπόλοιπα. άλλες χώρες έχουν κάνει το ίδιο ή απείλησαν να το κάνουν.
Το 1971, ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον τερμάτισε τη μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό διεθνώς (γνωστό ως «κλείσιμο του παραθύρου χρυσού»), προκειμένου να αποφύγει το άδειασμα των αποθεμάτων χρυσού των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη συνέχεια, η αξία του δολαρίου κατέρρευσε έναντι άλλων νομισμάτων στις παγκόσμιες αγορές. Για να τον υποστηρίξουν, ο Νίξον και ο υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ συνήψαν συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία και τις χώρες του ΟΠΕΚ ότι ο ΟΠΕΚ θα πουλάει πετρέλαιο μόνο σε δολάρια και τα δολάρια θα κατατίθενται στις τράπεζες της Wall Street και του City του Λονδίνου. Σε αντάλλαγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υπερασπίζονταν στρατιωτικά τις χώρες του ΟΠΕΚ. Ο οικονομικός ερευνητής William Engdahl παρουσιάζει επίσης στοιχεία για την υπόσχεση ότι η τιμή του πετρελαίου θα τετραπλασιαζόταν. Μια πετρελαϊκή κρίση που προκλήθηκε από έναν σύντομο πόλεμο στη Μέση Ανατολή ουσιαστικά προκάλεσε τον τετραπλασιασμό της τιμής του πετρελαίου και η συμφωνία του ΟΠΕΚ οριστικοποιήθηκε το 1974.
Η συμφωνία κράτησε μέχρι το 2000, όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν την έσπασε πουλώντας ιρακινό πετρέλαιο σε ευρώ. Το ίδιο έκανε και ο πρόεδρος της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι. Και οι δύο πρόεδροι δολοφονήθηκαν και οι χώρες τους αποδεκατίστηκαν από τον πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Καναδός ερευνητής Matthew Ehret παρατηρεί :
«Ας μην ξεχνάμε ότι η συμμαχία Σουδάν-Λιβύης-Αιγύπτου, υπό τη συνδυασμένη ηγεσία του Μουμπάρακ, του Καντάφι και του Μπασίρ, ξεκίνησε να δημιουργήσει ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα με χρυσό, εκτός από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, για τη χρηματοδότηση μεγάλων ανάπτυξη κλίμακας στην Αφρική. Εάν αυτό το πρόγραμμα δεν είχε υπονομευθεί από την καταστροφή της Λιβύης από το ΝΑΤΟ, τη διάλυση του Σουδάν και την αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο, ο κόσμος θα είχε δει την εμφάνιση ενός μεγάλου περιφερειακού μπλοκ «αφρικανικών κρατών που διαμορφώνουν τη μοίρα τους για πρώτη φορά στο ιστορία έξω από το στημένο παιχνίδι της αγγλοαμερικανικής ελεγχόμενης χρηματοδότησης.
Η άνοδος του PetroRuble (πετροδολάριο)
Η πρώτη πρόκληση της μεγάλης δύναμης σε αυτό που ήταν γνωστό ως πετροδολάριο ήρθε το 2022. Εντός ενός μήνα από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους επέβαλαν βαριές κυρώσεις οικονομικές συνεισφορές στη Ρωσία ως απάντηση στην παράνομη στρατιωτική εισβολή. Τα δυτικά μέτρα περιελάμβαναν το πάγωμα σχεδόν του μισού από τα χρηματοοικονομικά αποθεματικά της ρωσικής κεντρικής τράπεζας 640 δισεκατομμυρίων δολαρίων, την απέλαση πολλών από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ρωσίας από το παγκόσμιο σύστημα πληρωμών SWIFT, την επιβολή ελέγχων στις εξαγωγές με στόχο τον περιορισμό της πρόσβασης της Ρωσίας σε τεχνολογίες αιχμής, το κλείσιμοτον εναέριο χώρο και τα λιμάνια τους για ρωσικά αεροπλάνα και πλοία και την επιβολή προσωπικών κυρώσεων σε υψηλόβαθμους Ρώσους αξιωματούχους και μεγιστάνες υψηλού προφίλ. Οι ανήσυχοι Ρώσοι έσπευσαν να αποσύρουν ρούβλια από τις τράπεζές τους και η αξία του ρουβλίου έπεσε στις παγκόσμιες αγορές όπως ακριβώς έκανε το δολάριο ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Η εμπιστοσύνη που δόθηκε στο δολάριο ΗΠΑ ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, υποστηριζόμενη από «την πλήρη πίστη και πίστη των Ηνωμένων Πολιτειών», τελικά διαλύθηκε εντελώς. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε σε μια ομιλία του στις 16 Μαρτίου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχαν στις υποχρεώσεις τους και ότι το πάγωμα των ρωσικών αποθεμάτων σήμανε το τέλος της αξιοπιστίας των λεγόμενων περιουσιακών στοιχείων πρώτης κατηγορίας. Στις 23 Μαρτίου, ο Πούτιν ανακοίνωσεότι το ρωσικό φυσικό αέριο θα πωλείται σε «μη φιλικές χώρες» μόνο σε ρωσικά ρούβλια και όχι σε ευρώ ή δολάρια, όπως συμβαίνει σήμερα. Σαράντα οκτώ έθνη θεωρούνται «μη φιλικά» από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας, της Ουκρανίας, της Ελβετίας, της Νότιας Κορέας, της Σιγκαπούρης, της Νορβηγίας, του Καναδά και της Ιαπωνίας.
Ο Πούτιν σημείωσε ότι περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού παραμένει «φιλικό» προς τη Ρωσία. Οι χώρες που δεν ψήφισαν υπέρ των κυρώσεων περιλαμβάνουν δύο μεγάλες δυνάμεις – την Κίνα και την Ινδία – καθώς και τη μεγάλη πετρελαιοπαραγωγό Βενεζουέλα, την Τουρκία και άλλες χώρες του Νότου. Οι «φιλικές» χώρες, είπε ο Πούτιν, μπορούν πλέον να αγοράζουν από τη Ρωσία σε διαφορετικά νομίσματα.
Στις 24 Μαρτίου, ο Ρώσος νομοθέτης Pavel Zavalny είπε σε συνέντευξη Τύπου ότι το αέριο θα μπορούσε να πωληθεί στη Δύση για ρούβλια ή χρυσό και σε «φιλικές» χώρες για εθνικό νόμισμα ή bitcoin.
Οι υπουργοί Ενέργειας από τις χώρες της G7 απέρριψαν το αίτημα του Πούτιν, λέγοντας ότι παραβιάζει τους όρους των συμβολαίων φυσικού αερίου που απαιτούν πώληση σε ευρώ ή δολάρια. Ωστόσο, στις 28 Μαρτίου, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ είπε ότι η Ρωσία «δεν ασχολείται με φιλανθρωπία» και δεν θα προμήθευε αέριο στην Ευρώπη δωρεάν (πράγμα που θα έκανε), είτε οι πωλήσεις έγιναν σε ευρώ είτε σε δολάρια που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει επί του παρόντος στο εμπόριο ). Οι κυρώσεις αυτές καθαυτές αποτελούν παραβίαση της συμφωνίας για την τιμή των νομισμάτων στις παγκόσμιες αγορές.
Το Bloomberg αναφέρει ότι στις 30 Μαρτίου, ο Vyacheslav Volodin, πρόεδρος της κάτω βουλής του ρωσικού κοινοβουλίου, πρότεινε σε μήνυμα Telegram ότι η Ρωσία μπορεί να επεκτείνει τη λίστα των προϊόντων για τα οποία απαιτεί πληρωμή σε ρούβλια (ή χρυσό) από τη Δύση, ώστε να συμπεριλάβει σιτηρά, λάδια, μέταλλα κ.λπ. Η οικονομία της Ρωσίας είναι πολύ μικρότερη από αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η Ρωσία είναι ένας σημαντικός παγκόσμιος προμηθευτής βασικών αγαθών – όχι μόνο πετρέλαιο, φυσικό αέριο και σιτηρά, αλλά και ξύλο, λιπάσματα, νικέλιο, τιτάνιο, παλλάδιο, άνθρακας, άζωτο και μέταλλα σπάνιων γαιών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τσιπ υπολογιστών, ηλεκτρικών οχημάτων και αεροσκαφών.
Στις 2 Απριλίου, ο ρωσικός κολοσσός φυσικού αερίου Gazprom σταμάτησε επίσημα όλες τις παραδόσεις στην Ευρώπη μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Yamal-Europe, μια κρίσιμη αρτηρία για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης.
Ο Ρίτσαρντ Βέρνερ, καθηγητής οικονομικών στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποκαλεί τον ρωσικό ελιγμό έξυπνο – μια επανάληψη αυτού που έκαναν οι ΗΠΑ τη δεκαετία του 1970. Για να αποκτήσουν ρωσικά αγαθά, οι «μη φιλικές» χώρες θα πρέπει να αγοράσουν ρούβλια, γεγονός που θα ανεβάσει την αξία του ρούβλι στις παγκόσμιες αγορές, όπως ακριβώς η ανάγκη για πετροδολάρια στήριξε το δολάριο ΗΠΑ μετά το 1974. Πράγματι, στις 30 Μαρτίου, το ρούβλι είχε ήδη φτάσει στο επίπεδο όπου ήταν ένα μήνα παλαιότερα.
Μια σελίδα από το εγχειρίδιο του «Αμερικανικού συστήματος»
Η Ρωσία ακολουθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο συνδέοντας το εθνικό της νόμισμα με τις πωλήσεις ενός βασικού εμπορεύματος, αλλά και ακολουθώντας ένα παλαιότερο πρωτόκολλο – αυτό που οι Αμερικανοί ηγέτες του 19ου αιώνα αποκαλούσαν «αμερικανικό σύστημα» νομίσματος και νομίσματος. Οι τρεις πυλώνες του ήταν (α) ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις για εσωτερικές βελτιώσεις και για την υποστήριξη των νηπίων βιομηχανιών της χώρας, (β) τα τιμολόγια για την προστασία αυτών των βιομηχανιών και (γ) η εύκολη πίστωση που εκδόθηκε από μια εθνική τράπεζα.
Ο Μάικλ Χάντσον, καθηγητής οικονομικών και συγγραφέας του « Υπερ-Ιμπεριαλισμός: Η Οικονομική Στρατηγική της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας », μεταξύ πολλών άλλων έργων, σημειώνει ότι οι κυρώσεις αναγκάζουν τη Ρωσία να κάνει ό,τι διστάζει να κάνει η ίδια: να μειώσει την εξάρτησή της από τις εισαγωγές και αναπτύξει τις δικές της βιομηχανίες και υποδομές. Το αποτέλεσμα, λέει, είναι ισοδύναμο με αυτό των προστατευτικών τιμολογίων. Σε ένα άρθρο με τίτλο « Η Αμερικανική Αυτοκρατορία αυτοκαταστρέφεται », ο Χάντσον γράφει για τις ρωσικές κυρώσεις (οι οποίες στην πραγματικότητα χρονολογούνται από το 2014):
«Η Ρωσία είχε παραμείνει πολύ εμποτισμένη στην ιδεολογία της ελεύθερης αγοράς για να λάβει μέτρα για να προστατεύσει τη δική της γεωργία ή βιομηχανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν την απαραίτητη βοήθεια επιβάλλοντας εσωτερική αυτονομία στη Ρωσία (μέσω κυρώσεων). Όταν τα κράτη της Βαλτικής έχασαν τη ρωσική αγορά τυριών και άλλων γεωργικών προϊόντων, η Ρωσία δημιούργησε γρήγορα τη δική της βιομηχανία τυριών και γαλακτοκομικών προϊόντων – ενώ έγινε ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιτηρών στον κόσμο. …
Η Ρωσία ανακαλύπτει (ή πρόκειται να ανακαλύψει) ότι δεν χρειάζεται δολάρια ΗΠΑ για να εγγυηθεί τη συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλίου. Η κεντρική της τράπεζα μπορεί να δημιουργήσει τα ρούβλια που απαιτούνται για την πληρωμή των εθνικών μισθών και τη χρηματοδότηση σχηματισμού κεφαλαίων. Ως εκ τούτου, οι κατασχέσεις των ΗΠΑ θα μπορούσαν τελικά να αναγκάσουν τη Ρωσία να τερματίσει τη νεοφιλελεύθερη νομισματική φιλοσοφία, όπως ο Sergey Glaziev υποστήριξε από καιρό υπέρ της MMT [Σύγχρονης Νομισματικής Θεωρίας]. …
Αυτό που δεν έχουν κάνει οι ξένες χώρες από μόνες τους —αντικαταστήστε το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλα σκέλη της αμερικανικής διπλωματίας— οι Αμερικανοί πολιτικοί τους αναγκάζουν να κάνουν. Αντί οι χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και του Νότου να απομακρύνονται με βάση τον δικό τους υπολογισμό των μακροπρόθεσμων οικονομικών τους συμφερόντων, οι Ηνωμένες Πολιτείες τις απομακρύνουν, όπως έκαναν με τη Ρωσία και την Κίνα. »
Ο Γκλάζιεφ και η ευρασιατική επαναφορά
Ο Sergey Glazyev, που αναφέρθηκε παραπάνω από τον Hudson, είναι πρώην σύμβουλος του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και Υπουργός Ένταξης και Μακροοικονομίας της Ευρασιατικής Οικονομικής Επιτροπής, του ρυθμιστικού φορέα της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EAEU). Πρότεινε τη χρήση εργαλείων παρόμοια με εκείνα του «αμερικανικού συστήματος», συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας σε «εθνική τράπεζα» που θα εκδίδει το δικό της νόμισμα της Ρωσίας και πιστώσεις για εσωτερική ανάπτυξη. Στις 25 Φεβρουαρίου, ο Glazyev δημοσίευσε μια ανάλυση των αμερικανικών κυρώσεων με τίτλο « Κυρώσεις και κυριαρχία », στην οποία δηλώνει:
«Η ζημιά που προκαλείται από τις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη νομισματική πολιτική της Τράπεζας της Ρωσίας… Η ουσία της συνοψίζεται στη στενή σύνδεση της έκδοσης του ρουβλίου με τα κέρδη από τις εξαγωγές και της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ρουβλίου με το δολάριο. Μάλιστα, δημιουργείται τεχνητή έλλειψη χρήματος στην οικονομία και η αυστηρή πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας οδηγεί σε αύξηση του κόστους των δανείων, που σκοτώνει την επιχειρηματική δραστηριότητα και εμποδίζει την ανάπτυξη των υποδομών στη χώρα. »
Ο Γκλάζιεφ είπε ότι εάν η κεντρική τράπεζα αντικαθιστούσε τα δάνεια που αποσύρθηκαν από τους δυτικούς εταίρους της με δικά της δάνεια, η ρωσική πιστωτική ικανότητα θα αυξανόταν σημαντικά, γεγονός που θα αποτρέψει την πτώση της οικονομικής δραστηριότητας χωρίς να δημιουργήσει πληθωρισμό.
Η Ρωσία συμφώνησε να πουλήσει πετρέλαιο στην Ινδία στο δικό της κρατικό νόμισμα, τη ρουπία, στην Κίνα σε γιουάν και στην Τουρκία σε λίρες . Αυτά τα εθνικά νομίσματα μπορούν στη συνέχεια να δαπανηθούν για την αγορά των αγαθών και των υπηρεσιών που πωλούνται από αυτές τις χώρες. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι κάθε χώρα θα πρέπει να μπορεί να συναλλάσσεται στις παγκόσμιες αγορές στο δικό της κρατικό νόμισμα. αυτό είναι το fiat money – ένα μέσο συναλλαγής που υποστηρίζεται από τη συμφωνία των ανθρώπων να τα αποδεχθούν ως αξία για τα αγαθά και τις υπηρεσίες τους, που υποστηρίζεται από την «πλήρη πίστη και πίστη» του έθνους.
Αλλά αυτού του είδους το παγκόσμιο σύστημα ανταλλαγής θα κατέρρεε, ακριβώς όπως τα τοπικά συστήματα ανταλλαγής, εάν ένα από τα μέρη της ανταλλαγής δεν ήθελε τα αγαθά ή τις υπηρεσίες του άλλου μέρους. Σε αυτήν την περίπτωση, θα χρειαζόταν ένα ενδιάμεσο αποθεματικό νόμισμα για να χρησιμεύσει ως μέσο συναλλαγής.
Ο Γκλάζιεφ και οι ομόλογοί του εργάζονται πάνω σε αυτό. Σε μια μεταφρασμένη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο The Saker, ο Glazyev είπε:
«Εργαζόμαστε επί του παρόντος σε ένα προσχέδιο διεθνούς συμφωνίας για την εισαγωγή ενός νέου παγκόσμιου νομίσματος διακανονισμού, συνδεδεμένου με τα εθνικά νομίσματα των συμμετεχουσών χωρών και με τα εμπορεύματα που καθορίζουν τις πραγματικές αξίες. Δεν θα χρειαζόμαστε πλέον αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες. Ένα νέο σύστημα πληρωμών που βασίζεται σε σύγχρονες ψηφιακές τεχνολογίες με blockchain αναπτύσσεται στον κόσμο, όπου οι τράπεζες χάνουν τη σημασία τους. »
Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν αναπτύξει εναλλακτικές λύσεις στο σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων SWIFT, από το οποίο έχουν αποκλειστεί ορισμένες ρωσικές τράπεζες. Ο σχολιαστής Αλεξάντερ Μερκούρης με έδρα το Λονδίνο κάνει την ενδιαφέρουσα παρατήρηση ότι η έξοδος από το SWIFT σημαίνει ότι οι δυτικές τράπεζες δεν μπορούν να παρακολουθούν τις ρωσικές και κινεζικές συναλλαγές.
Ο γεωπολιτικός αναλυτής Πέπε Εσκομπάρ συνοψίζει τα σχέδια για μια ευρασιατική/κινεζική οικονομική επαναφορά σε ένα άρθρο με τίτλο « Πείτε γεια στον Ρωσικό Χρυσό και το Κινεζικό Πετρογιουάν ». Αυτός γράφει :
«Έχει περάσει πολύς καιρός, αλλά επιτέλους αποκαλύπτονται ορισμένες βασικές γραμμές των νέων θεμελίων του πολυπολικού κόσμου.
Την Παρασκευή [11 Μαρτίου], μετά από μια συνάντηση τηλεδιάσκεψης, η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) και η Κίνα συμφώνησαν να σχεδιάσουν τον μηχανισμό για ένα ανεξάρτητο διεθνές νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα . Η EAEU αποτελείται από τη Ρωσία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, τη Λευκορωσία και την Αρμενία. Συνάπτει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με άλλα ευρασιατικά έθνη και σταδιακά διασυνδέεται με την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) της Κίνας.
Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, η ιδέα προέρχεται από τον Sergey Glazyev, τον κορυφαίο ανεξάρτητο οικονομολόγο της Ρωσίας.
Αρκετά διπλωματικά, ο Γκλάζιεφ απέδωσε την υλοποίηση της ιδέας σε «κοινές προκλήσεις και κινδύνους που συνδέονται με την παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση και τα περιοριστικά μέτρα κατά των κρατών της EAEU και της Κίνας». …
Μετάφραση: Η Κίνα είναι ευρασιατική δύναμη με τον ίδιο τρόπο όπως η Ρωσία, πρέπει να συντονίσουν τις στρατηγικές τους για να παρακάμψουν το αμερικανικό μονοπολικό σύστημα.
Το ευρασιατικό σύστημα θα βασίζεται σε «ένα νέο διεθνές νόμισμα», πιθανότατα με αναφορά το γιουάν, που υπολογίζεται ως δείκτης των εθνικών νομισμάτων των χωρών που συμμετέχουν, καθώς και των τιμών των πρώτων υλών. …
Το ευρασιατικό σύστημα πρόκειται να γίνει μια σοβαρή εναλλακτική λύση στο δολάριο ΗΠΑ, καθώς η ΕΕΕ θα μπορούσε να προσελκύσει όχι μόνο έθνη που έχουν ενταχθεί στο BRI…αλλά και σημαντικούς παίκτες στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) καθώς και στον ASEAN. Οι παίκτες της Δυτικής Ασίας – Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λίβανος – αναπόφευκτα θα ενδιαφέρονται. »
Υπερβολικό προνόμιο ή υπερβολική χρέωση;
Εάν αυτό το σύστημα πετύχει, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην αμερικανική οικονομία; Ο επενδυτικός στρατηγός Lynn Alden γράφει σε μια λεπτομερή ανάλυση με τίτλο « The Breakdown of the U.S. Global Monetary Reserve System » ότι θα υπάρξει πόνος βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα η οικονομία των ΗΠΑ θα ωφεληθεί. Το θέμα είναι περίπλοκο, αλλά η ουσία είναι ότι η κυριαρχία του αποθεματικού νομίσματος είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή της παραγωγικής μας βάσης και τη συσσώρευση τεράστιου ομοσπονδιακού χρέους. Η κατανομή του βάρους του αποθεματικού νομίσματος θα είχε την επίδραση που έχουν οι κυρώσεις στη ρωσική οικονομία — υποστηρίζοντας τις εγχώριες βιομηχανίες όπως θα έκανε ο τελωνειακός φόρος, κάτι που θα βοηθούσε στην ανοικοδόμηση της αμερικανικής παραγωγικής βάσης.
Άλλοι σχολιαστές υποστηρίζουν επίσης ότι το να είσαι το μοναδικό αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο είναι λιγότερο υπερβολικό προνόμιο παρά υπερβολικό βάρος . Η απώλεια αυτής της θέσης δεν θα τερμάτιζε τη σημασία του δολαρίου ΗΠΑ, το οποίο είναι πολύ βαθιά εδραιωμένο στην παγκόσμια χρηματοδότηση για να εκτοπιστεί. Αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να σημαίνει το τέλος του πετροδολαρίου ως του μοναδικού αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο και το τέλος των καταστροφικών πετρελαϊκών πολέμων που χρηματοδότησε για να διατηρήσει την κυριαρχία του.
*) Η Έλεν Μπράουν είναι δικηγόρος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημόσιας Τραπεζικής Πολιτικής και συγγραφέας δεκατριών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένων των Web of Debt , The Public Bank Solution και Banking on the People: Democratizing Money in the Digital Age
πηγή: scheerpost-com
Autonomi Drasi 