Εμβόλια που άλλαξαν τη «μοίρα» μας: Από την ευλογιά και την λύσσα, έως την χολέρα και την πολιομυελίτιδα
Ενάντια στους αρνητές του κορονοϊού και του εμβολιασμού
Στην ελληνική γλώσσα, φάρμακο σημαίνει και φαρμάκι. Στην ιστορία του, το ανθρώπινο είδος από την πρωτόγονη εποχή μέχρι σήμερα, προσπαθεί να καταπολεμήσει διάφορες παθήσεις ή ασθένειες με φαρμακευτικές ουσίες, είτε αυτές προέρχονται απευθείας από την φύση λχ φυτά (βότανα) πετρώματα (μέταλλα – ιχνοστοιχεία) κλπ. Αυτό το κάνουν και πολλά ζώα. Η διαφορά μας έγκειται στο ότι εμείς δεν μένουμε στην απλή συλλογή και τροφή διαφόρων βοτάνων αλλά παρασκευάζουμε διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα.
Αυτό γίνεται από την πρωτόγονη εποχή του ανθρώπου τους σαμάνους, μάγους, ιερείς έως τους πρακτικούς γιατρούς της αρχαιότητας και του μεσαίωνα. Όταν η ιατρική εξελίχθηκε σε επιστήμη το ίδιο εξελίχθηκε και η φαρμακολογία.
Παράλληλα και από την πρωτόγονη εποχή μέχρι σήμερα μαζί με τις επιτυχίες έρχονται και οι αποτυχίες, άλλες θεραπείες αποτύχαιναν /αποτυχαίνουν και πολλά βότανα ή φάρμακα δημιουργούσαν/δημιουργούν παρενέργειες. Όμως δεν υπάρχει κάποια ιστορική καταγραφή για τις αστοχίες – αποτυχίες των πρωτόγονων «γιατρών» (σαμάνων, μάγων, ιερέων ), αυτό που ξέρουμε από την ιστορική εποχή (εποχή καταγραφής της ιστορίας) είναι ότι σε διάφορες φυλές αν οι γιατροί της εποχής αποτύγχαναν ή τους εξόριζαν ή τους εκτελούσαν.
Γι΄αυτό το φάρμακο είναι και φαρμάκι, μπορεί να σε σώσει ή να σε σκοτώσει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι αρχαίοι Έλληνες που πρώτοι άρχισαν να συστηματοποιούν την ιατρική σε επιστήμη (έξω απο μυθολογικές και θρησκευτικές φαντασιώσεις) είχαν σαν σύμβολο την ιατρική – ιαματική ράβδο και τυλιγμένο επάνω της ένα φίδι. Το δηλητήριο του φιδιού είναι φάρμακο αλλά σε μεγάλη δόση μπορεί να γίνει φαρμάκι και να σε σκοτώσει.
Στην εποχή μας
Γνώρισα δυο συντρόφους (αναρχικούς) με αναπηρία, ο ένας δικηγόρος – εκλιπών πλέον – με βαριά αναπηρία , και οι δυο ήταν από τα τελευταία θύματα της πολιομυελίτιδας που τους κτύπησε όταν ήταν παιδιά, μετά ανακαλύφθηκε το εμβόλιο. Η μάνα μου – παλιότερης γενιάς από τους συντρόφους – είχε και αυτή μια μικρή αναπηρία στο ένα της πόδι και μεγαλύτερη στο ένα της χέρι της, σημάδια και αυτά της πολιομυελίτιδας. Επίσης θα ήταν παράληψη να μην να αναφέρω ότι και η μητέρα του σημερινού πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είχε κτυπηθεί από την πολιομυελίτιδα.
Σε ηλικία 18 χρόνων το 1978 ήθελα να μπαρκάρω στα καράβια για προϋπηρεσία ως ηλεκτρολόγος. Δεν σου έδιναν άδεια εξόδου ως ναυτικός από τη χώρα αν δεν έκανες τρία εμβόλια, (είχε πέσει επιδημία στον τρίτο κόσμο) της χολέρας, του τυφοειδή πυρετού, και του κίτρινου πυρετού, τα έκανα σε ένα μήνα, φυσικά ήταν δωρεάν από το ασφαλιστικό ταμείο των ναυτικών ΝΑΤ.
Πήρα στο καράβι και όταν πήγαμε Αφρική έφριξα, στη Κένυα που μαστίζονταν από τυφοειδή πυρετό, από το λιμάνι της Μομπάσα μέχρι την πόλη η απόσταση ήταν περίπου 1,5 χιλιόμετρο και μπορούσες να πας με τα πόδια. Η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη εκεί είδα για πρώτη φορά στην ζωή μου πτώματα ακόμα και μικρών παιδιών πεταμένα στη άκρη του δρόμου. Τότε δεν υπήρχαν οι οργανώσεις Γιατροί Χωρίς Σύνορα κλπ, μόνο ο Ερυθρός Σταυρός και οι κάτοικοι των παραγκουπόλεων πέταγαν τους συγγενείς στο δρόμο χωρίς ταυτότητες φοβούμενοι μην τους κάψουν τις παράγκες η αστυνομία για απολύμανση.
Το ίδιο είδα και στο Τζιμπουτί της Σομαλίας, πτώματα στους δρόμους από χολέρα. Οι καημένοι οι Αφρικανοί τότε (όπως και σήμερα) δεν είχαν λεφτά να αγοράσουν τα εμβόλια. Περιττό να πω ότι αν δεν ήμασταν εμβολιασμένοι τώρα δεν θα έγραφα.
Βέβαια μην ξεχνάμε ότι τον μεσαίωνα αφανίστηκαν εκατομμύρια ιθαγενείς στην Αμερική (νότια και βόρεια) από μολυσματικές ασθένειες που έφεραν οι ευρωπαίοι κονκισταδόρες – κατακτητές γιατί ούτε αντισώματα είχαν οι ιθαγενείς λαοί , ούτε η ιατρική επιστήμη είχε αναπτυχθεί, και φυσικά ούτε εμβόλια υπήρχαν.
Μέχρι την δικιά μου γενιά τα εμβόλια για τις παιδικές ασθένειες (ανεμοβλογιά, ιλαρά, κοκκύτης κλπ) δεν ήταν υποχρεωτικά για να γραφτείς στο νήπιο ή στην πρώτη τάξη του δημοτικού, μετά έγινε «υποχρεωτικός» ο εμβολιασμός για τις παιδικές ασθένειες ως προϋπόθεση για την εγγραφή στο δημοτικό σχολείο.
Λένε, και ισχύει, ότι αν τις περάσεις αυτές τις παιδικές ασθένειες μεγάλος θα υποφέρεις και θα σου αφήσουν κουσούρι, πέρασα σε ηλικία 38 χρόνων την ανεμοβλογιά που κόλλησα από τον γιο μου μικρός στο δημοτικό τότε , εννοείται εμβολιασμένος. Αυτός την πέρασε με τρία σπυριά και λίγο πυρετό, εγώ που δεν είχα εμβολιαστεί αφού όταν ήμουν μικρός δεν ήταν υποχρεωτικό, γέμισα σπυριά σε όλο το σώμα, μέχρι και την γλώσσα, πυρετό πάνω απο 40 και πρέπει να μου ξύπνησε ένα αυτοάνοσο νόσημα που υπέβοσκε και δεν είχε εκδηλωθεί μέχρι τότε και θα μπορούσε να μην μου εκδηλωθεί ποτέ.
Λίγα χρόνια προτού την πανδημία του κορονοϊού είχε εκδηλωθεί ένα αντιεμβολιαστικό κίνημα στην Αμερική, την Ευρώπη και αλλού. Αυτό είχε σαν συνέπεια να επανεμφανίζονται ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί, όπως η ιλαρά, η διφθερίτιδα, η φυματίωση κλπ. «Μια νέα ανάλυση του Guardian από τα στοιχεία της ΠΟΥ δείχνει ότι τα κρούσματα ιλαράς στην Ευρώπη θα φτάσουν τα 60.000 φέτος, ποσοστό διπλάσιο από το 2017 και το υψηλότερο του αιώνα. Παράλληλα, σημειώθηκαν 72 θάνατοι από την ασθένεια, διπλάσιοι δηλαδή σε σχέση με το προηγούμενο έτος». Εδώ να προσθέσω και το εμβόλιο για τον ιό HPV (κονδυλώματα) που πρέπει να το κάνουν τα κορίτσια σε νεαρή ηλικία και τα προφυλάσσει από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Στην αρχή της πανδημίας μας καθησύχαζαν ότι αυτός ο ιός COVID-19 είναι πιο ήπιος από τον ιό της γρίπης, μετά όταν είδαν στην Ιταλία ότι γέμιζαν οι ΜΕΘ και τα νεκροταφεία απο νεκρούς και μετέφεραν τα φέρετρα με στρατιωτικά καμιόνια θορυβήθηκαν και άρχισαν οι κυβερνήσεις να παίρνουν μέτρα.
Η ανθρωπότητα δεν ήταν προετοιμασμένη και αιφνιδιάστηκε με αυτή την πανδημία, μετά άρχισαν να παρασκευάζονται κάποια εμβόλια μπας και αντιμετωπιστεί η κατάσταση, όμως τα εμβόλια θέλουν αρκετό χρόνο για να δοκιμαστούν και να είναι ασφαλή. Τέτοιος χρόνος δεν υπάρχει, εκτός και να μας πουν οι διάφοροι/ες αρνητές ανοικτά και ευθέως ότι είναι υπέρ της «ανοσίας της αγέλης» δηλαδή της φασιστικής εκδοχής: οι αδύναμοι θα πεθάνουν και θα ζήσουν οι δυνατοί. Αντίληψη που υιοθέτησαν στις αρχές της πανδημίας αρκετές κυβερνήσεις στην Ευρώπη, Αμερική (βόρεια και νότια) και στην Ασία. Η Ελληνική κυβέρνηση δεν ακολούθησε αυτή την φασίζουσα λογική, αλλά έχει κάνει αρκετά λάθη, άστοχες ενέργειες και παραλήψεις αναφορικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας, και σκόπιμα λόγο ιδεοληψίας διαλύει παραπέρα το πολύπαθο σύστημα δημόσιας υγείας της χώρας (ΕΣΥ).(*)
Όσοι από τους αρνητές των εμβολίων λένε ότι: «εμείς δεν θα γίνουμε πειραματόζωα δεν θα δοκιμάσουν στο σώμα μας τα εμβόλια» τους απαντώ, αλήθεια ξέρουν/ ξέρετε ότι διάφορα φάρμακα δοκιμάζονται πρώτα σε ζώα και μετά σε εθελοντές ανθρώπους; Τις περισσότερες φορές σε φυλακισμένους και σαν αμοιβή τους χαρίζεται ή μειώνεται η ποινή τους.
Έτσι θέλουν αυτοί να την βγάλουν λούφα να δοκιμαστούν τα εμβόλια σε άλλους και μετά αν όλα είναι εντάξει να το κάνουν και αυτοί. Όμως αυτή η πρακτική συμπεριφορά με αυτές τις υγειονομικές συνθήκες στην χώρα αλλά και παγκοσμίως δεν είναι απλή λούφα. αλλά καιροσκοπισμός. Υπάρχουν βέβαια και οι ολικοί αρνητές των εμβολίων, με αυτούς δεν μπορώ να ασχοληθώ με έναν ορθολογικό τρόπο γιατί όποιο επιχείρημα και αν παραθέσεις θα σου απαντήσουν με ανορθολογικές κραυγές.
Επίσης όλα τα παραγόμενα εμβόλια ανήκουν στην ανθρωπότητα και πρέπει να είμαστε ενάντια στον να παραμείνουν ως πατέντες των φαρμακευτικών εταιριών.
ΥΓ. Ο γράφων του πρόλογου ανεξάρτητα από τη κριτική που ασκεί στους αντιεμβολιαστές, είναι κάθετα ενάντια στον υποχρεωτικό και υπέρ του συναινετικού εμβολιασμού. Έχει εμβολιαστεί και με τις δυο δόσεις του AstraZeneca, η συντρόφισσα του με τις δυο δόσεις του Moderna και ο γιος τους με τις δυο δόσεις του Pfizer.
Στη φώτο ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur) "Πατέρας" της Μικροβιολογίας και της Ανοσολογίας.
Ο Παστέρ δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα μολύνοντας με τον ιό της κουνέλια και εξασθενώντας μετά τον ιό με αποξήρανση του προσβεβλημένου νευρικού ιστού. Αρχικώς είχε δημιουργηθεί από τον Εμίλ Ρου, Γάλλο γιατρό και συνεργάτη του Παστέρ, που εργαζόταν με νεκρούς ιούς από τις σπονδυλικές στήλες προσβεβλημένων κουνελιών. Το εμβόλιο είχε δοκιμασθεί μόνο σε 11 σκύλους πριν την πρώτη δοκιμή του σε άνθρωπο.
Αυτή η δοκιμή έγινε πρόωρα από τον Παστέρ για να σώσει τη ζωή ενός εννιάχρονου αγοριού που είχε δαγκωθεί από λυσσασμένο σκύλο, του Joseph Meister, στις 6 Ιουλίου 1885. Αυτό έγινε με κάποια διακινδύνευση από μέρους του Παστέρ, καθώς δεν ήταν ο ίδιος γιατρός με άδεια ασκήσεως της Ιατρικής και θα μπορούσε κάποιος να τον μηνύσει γι’ αυτό. Ωστόσο, το παιδί θα πέθαινε σχεδόν σίγουρα από λύσσα αν δεν γινόταν κάτι. Αφού συμβουλεύθηκε συνεργάτες του, ο Παστέρ απoφάσισε να προχωρήσει. Ο εμβολιασμός είχε θεαματική επιτυχία, αφού το παιδί απέφυγε εντελώς την ασθένεια. Μετά από αυτό, ο Παστέρ απέκτησε παγκόσμια δόξα και φήμη, και υμνήθηκε σαν ήρωας. Η επιτυχία αυτή έθεσε τα θεμέλια για την παρασκευή και πολλών άλλων εμβολίων, καθώς και στην ίδρυση του Ινστιτούτου Παστέρ, του οποίου ο ίδιος έγινε τιμητικά ο πρώτος διευθυντής.
Εμβόλια που άλλαξαν τη «μοίρα»μας: Από την ευλογιά έως την πολιομυελίτιδα
Περιμένοντας την εξέλιξη των μαζικών εμβολιασμών για τον κορονοϊό και στην Ελλάδα, αξίζει να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να θυμηθούμε συνοπτικά την ιστορία των εμβολίων και μαζικούς εμβολιασμούς που εξαφάνισαν ασθένειες και, χωρίς υπερβολή, άλλαξαν την πορεία του ανθρώπου πάνω στη Γη.Η λέξη vaccine (εμβόλιο) προέρχεται από την Λατινική λέξη vacca που σημαίνει αγελάδα. Ο Pasteur χρησιμοποίησε την λέξη vaccine για όλα τα εμβόλια. Γιατί αυτό; Το πρώτο εμβόλιο που αναφέρεται στην Ιστορία της Ιατρικής είναι το εμβόλιο εναντίον της ευλογιάς. Το 1796 ο Βρετανός παθολόγος Edward Jenner (1749-1823) παρατήρησε ότι οι γυναίκες που άρμεγαν τις αγελάδες παρουσίαζαν φυσαλίδες στα χέρια τους και δεν νοσούσαν από ευλογιά.
Ο Jenner χρησιμοποίησε το υγρό από τις φυσαλίδες αυτές και εμβολίασε ένα οκτάχρονο αγόρι τον James Phipps. O James, όταν ήρθε σε επαφή με άτομα που έπασχαν από ευλογιά, δε νόσησε. Το πρώτο εμβόλιο ήταν γεγονός! Παρ’ όλο που ο Jenner είναι ο πρώτος που εφάρμοσε συστηματικά τον εμβολιασμό εναντίον της ευλογιάς, πρωτοπόροι του εμβολιασμού θεωρούνται οι Έλληνες γιατροί Εμμανουήλ Τιμόνης (1669-1720) από τη Χίο και Ιάκωβος Πυλαρινός (1659-1718) από την Κεφαλονιά.
Πυλαρινός και Τιμόνης σε εικονογραφία της εποχής.
Πηγή: www.akroama.gr
Εμβολιασμός κατά της ευλογιάς στη Νέα Υόρκη
το 1947 / AP PHOTOS
Ευλογιά: Η «κόκκινη πανούκλα»
Η πρώτη επιδημία ευλογιάς, γνωστή και σαν Variola (από τη λατινική λέξη varus που σημαίνει σημάδι στο δέρμα), που αναφέρεται στη Ιστορία συνέβη το 1350 π. Χ. στην αρχαία Αίγυπτο και στη Ασία. Ο Φαραώ Ραμσής ο πέμπτος πέθανε από ευλογιά τo 1157 π. Χ. Σημάδια ευλογιάς διαπιστώθηκαν στη μούμια του.
Ο βασιλιάς Louis XV της Γαλλίας, η βασίλισσα Mary II της Αγγλίας, ο αυτοκράτορας Joseph I της Αυστρίας, ο βασιλιάς Luis I της Ισπανίας, ο Τσάρος Peter II της Ρωσίας και η βασίλισσα Elenora της Σουηδίας, πέθαναν από ευλογιά, αλλά, ο Wolfgang Amadeus Mozart, η βασίλισσα Elizabeth I, ο Joseph Stalin και ο Abraham Lincoln, ασθένησαν αλλά επέζησαν. Το 16ο αιώνα Ισπανοί στρατιώτες ανάγκασαν χιλιάδες Αζτέκων να φιλήσουν αναπαράσταση της σταύρωσης του Χριστού στην προσπάθειά τους να τους εκχριστιανίσουν. Το αποτέλεσμα ήταν εκατομμύρια Αζτέκων και Ίνκας να πεθάνουν από ευλογιά!
Τα φλυκταινώδη εξανθήματα απο ανεμοβλογιά που παρατηρήθηκαν
στο μουμιοποιημένο σώμα του Φαραώ Ραμσή V της Αιγύπτου.
Το 18ο αιώνα, μόνο στη Ευρώπη πέθαναν πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι. Το ένα τρίτο όσων επέζησαν, έμειναν τυφλοί. Το γεγονός ότι τα άτομα που επιβίωναν από τη νόσο δεν ξανανοσούσαν, ώθησε μια Βουδίστρια καλογριά στην Κίνα (1022-1063), να παίρνει ξύσματα από κρούστες ευλογιάς, να τα τοποθετεί σε σκόνη και να τα φυσά στη μύτη υγιών ατόμων (Variolation). Αυτή η πρακτική συνεχίστηκε μέχρι το 1800 σε πολλές χώρες της Ασίας. Στη Ευρώπη άρχισε το 1710 και συνεχίστηκε μέχρι την ανακάλυψη του εμβολίου.
Η τελευταία επιδημία ευλογιάς συνέβη το 1967 με 15 εκατομμύρια ασθενείς και 2 εκατομμύρια θανάτους. Τη χρονιά εκείνη η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας άρχισε παγκόσμια εκστρατεία με σκοπό τον περιορισμό και την εξάλειψη της νόσου. Η συστηματική χορήγηση του εμβολίου άρχισε στην Αγγλία το 1804, στην Αυστραλία το 1917, ενώ σε παγκόσμια βάση μόλις το 1956. Οι μαζικοί εμβολιασμοί ήταν πολύ αποτελεσματικοί και το τελευταίο κρούσμα σημειώθηκε είκοσι χρόνια αργότερα, στις 26 Οκτωβρίου του 1977 στη Σομαλία, ενώ ο τελευταίος θάνατος καταγράφηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1978 σε ένα εργαστήριο στο Birmingham λόγω τυχαίας επιμόλυνσης.
Η χορήγηση του εμβολίου συνεχίστηκε για άλλα 2 χρόνια και η ιστορία του τελείωσε με την ανακοίνωση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στη Γενεύη στις 8 Μαΐου του 1980 για την πλήρη εξάλειψη της ευλογιάς σε όλο τον κόσμο. Σήμερα διατηρούνται ιοί ευλογιάς σε δύο εργαστήρια, ένα στο CDC στην Ατλάντα των Η.Π.Α και ένα στο Research Institute for Viral Preparations στο Novosibirsk της Ρωσίας!
Οι εμβολιασμοί κατά της χολέρας έσωσαν εκατομμύρια
παιδιά στην Αφρική / AP PHOTOS
Θάνατος στα χρόνια της χολέρας
Η χολέρα (γνωστή και ως Πτερος ή Επιδημιακή χολέρα) είναι ένα νόσημα που προκαλείται απο το βακτήριο Δονάκιο της χολέρας (Vibrio cholerae) και χαρακτηρίζεται από έντονη διάρροια, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αφυδάτωση. Οφείλεται στην κατανάλωση νερού, γάλακτος, ή τροφών που έχουν μολυνθεί εξαιτίας των ανθυγιεινών τρόπων λειτουργίας των συστημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης. Συνολικά μέχρι σήμερα υπήρξαν 7 πανδημίες χολέρας από το 1817 μέχρι το 1970, ενώ επιδημίες που ενέσκηψαν από το 1991 μέχρι και το 2010 σε κράτη που δεν τηρούνται οι υγειονομικοί κανόνες προκάλεσαν χιλιάδες νεκρούς. Ο διάσημος μουσουργός Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι πέθανε από χολέρα στις 6 Νοεμβρίου 1893 σε ηλικία 51 ετών. Συνολικά από το 1817 μέχρι σήμερα πέθαναν πάνω από 45 εκατομμύρια άνθρωποι από τη χολέρα.
Ο πρώτος, που ανακάλυψε το μικρόβιο της χολέρας (Vibrio cholera) ήταν ο Ιταλός ιατρός Filippo Pacini το 1854 κατά τη διάρκεια επιδημίας στη Φλωρεντία. Δυστυχώς η ιταλική ιατρική κοινότητα αγνόησε παντελώς την ανακάλυψη του Pacini, γιατί δεν πίστεψε ότι ασθένειες όπως η χολέρα, ο τυφοειδής πυρετός και άλλες οφείλονταν σε μικρόβια. Οι ασθένειες αυτές θεωρούνταν απλώς μιάσματα! Την ίδια χρονιά ο Βρετανός ιατρός John Snow απέδειξε ότι η χολέρα μεταδιδόταν με μολυσμένο νερό και όχι με τον αέρα όπως πίστευαν τότε.
Το 1865, κατά τη διάρκεια επιδημίας χολέρας στη Μασσαλία, ο Lui Pasteur έκανε μια σειρά από πειράματα για να εντοπίσει το μικρόβιο χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το μικρόβιο της χολέρας ανακαλύφθηκε ξανά το 1883 από το Γερμανό ιατρό Robert Koch. Τότε η ιατρική κοινότητα απεδέχθη ότι πράγματι ασθένειες όπως η χολέρα οφείλονταν σε μικρόβια.
Το 1879, ο Chamberland, βοηθός του Pasteur, ανακάλυψε τυχαία το εμβόλιο κατά της χολέρας. Εμβολίασε κοτόπουλα με εμβόλιο που κατασκεύασε από παλιά καλλιέργεια υλικού από κοτόπουλα, που έπασχαν από χολέρα και διαπίστωσε ότι τα εμβολιασμένα κοτόπουλα δε νοσούσαν. Παρ’ όλο που το εμβόλιο ανακαλύφθηκε το 1879, τα πρώτα εμβόλια κατά της χολέρας κυκλοφόρησαν 1917.
Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέλσεν θέριζε,εκτός από
τα πολυβόλα των Ναζί,και ο επιδημικός τύφος/AP PHOTOS
Ο επιδημικός τύφος σκότωσε πιο πολλούς στρατιώτες από τις σφαίρες…
Ο τύφος πιθανώς υπήρχε από την αρχαιότητα, αλλά η πρώτη περιγραφή του αναφέρεται σε μια επιδημία το 1083 σε ένα μοναστήρι καλογριών στη Σικελία. Το 1489 συνέβη μεγάλη επιδημία κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Γρανάδας στην Ισπανία. Ερευνητές πιστεύουν ότι ο τύφος μεταφέρθηκε στην Ισπανία από μισθοφόρους στρατιώτες που ήρθαν από τα Βαλκάνια, την Κρήτη και την Κύπρο. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας αυτής, σκοτώθηκαν 3.000 Ισπανοί και άλλοι 17.000 πέθαναν από τον τύφο!
Οι πιο σοβαρές επιδημίες συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Αγγλικού εμφυλίου πολέμου, των πολέμων του Μεγάλου Ναπολέοντα, και του τριακονταετούς πολέμου. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου πέθαναν από επιδημικό τύφο στη Ρωσία 3 εκατομμύρια άτομα και άλλα τόσα στην Πολωνία και τη Ρουμανία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη διάρκεια του Ρωσικού εμφυλίου πολέμου μεταξύ του Λευκού και Ερυθρού Στρατού πέθαναν άλλα 3 εκατομμύρια άτομα.
Ο επιδημικός τύφος ήταν συχνό φαινόμενο σε στρατώνες και στρατόπεδα συγκέντρωσης των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πόλεμου. Το 1908 διαπιστώθηκε ότι ο επιδημικός τύφος μεταδίδεται με τις ψείρες. Το 1916 ο Βραζιλιανός Henrique da Rocha Lima απέδειξε ότι ο επιδημικός τύφος οφείλεται σε μικρόβιο και το ονόμασε Rickettsia Prowazekii από τα ονόματα των H. T. Ricketts και του Stanislaus von Prowazek. Και οι δύο ήταν ζωολόγοι και έχασαν τη ζωή τους το 1915, κατά τη διάρκεια έρευνας μιας επιδημίας τύφου σε μια φυλακή.
Το 1930 ο Πολωνός ζωολόγος Rudolf Weigl κατάφερε να δημιουργήσει το πρώτο εμβόλιο κατά του επιδημικού τύφου. Ο τρόπος όμως παρασκευής του ήταν επικίνδυνος και εγκαταλήφθηκε. Το 1938 ο Herald R. Cox ανέπτυξε μια πιο ασφαλή μέθοδο παρασκευής του εμβολίου, με καλλιέργεια σε κρόκους αυγών. Το εμβόλιο αυτό χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα από το 1943 και μετά. Το 1940 ο Αμερικάνος ανοσολόγος Hans Zinssner σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Harvard ανέπτυξε νέα μέθοδο παρασκευής του εμβολίου σε μεγάλες ποσότητες.
Το εμβόλιο αποτελείται από νεκρά μικρόβια που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα για την παραγωγή αντισωμάτων. Τον Ιανουάριο του 1941 το εμβόλιο μεταφέρεται στην Ευρώπη από το χειρούργο Thomas Parran που το δοκιμάζει σε στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.
Η ανακάλυψη των πιο πάνω εμβολίων, η καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής και κυρίως ο συχνός καθαρισμός του σώματος, συνέβαλαν στη μείωση του αριθμού των κρουσμάτων του τύφου τις επόμενες δεκαετίες. Λόγω της ελάττωσης των κρουσμάτων αλλά και λόγω της αντιμετώπισης της νόσου με αποτελεσματικά αντιβιοτικά, η παραγωγή του εμβολίου σταμάτησε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1980. Η συχνότητα θανάτων από τύφο σήμερα, σύμφωνα με την WHO, είναι μόνο 0,2 κάθε 1 εκατομμύριο κάθε χρόνο.
Αντιγριπικό εμβόλιο το 1957 στις ΗΠΑ/ AP PHOTOS
Η γρίπη παραμένει, τα εμβόλια εξελίσσονται
Η πρώτη πανδημία γρίπης που αναφέρεται στην ιστορία της ιατρικής συνέβη το 1889-90 (ασιατική-ρωσική) με θνησιμότητα 1 στα 1.000 (Η2Ν2). Η δεύτερη συνέβη το 1900 πιθανότατα με Η3Ν8. Η πιο σοβαρή πανδημία συνέβη μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1918-19 (ισπανική γρίπη-Η1Ν1) που σκότωσε πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους. Η επόμενη μεγάλη πανδημία συνέβη το 1957-58 (ασιατική-Η2Ν2) με 2 εκατομμύρια θανάτους. Η τελευταία μεγάλη πανδημία συνέβη το 1968-69 (Hong-Kong-H3N2) με 1 εκατομμύριο θανάτους.
Εμβόλιο προκαλεί θανάτους!
Το 1976 χορηγήθηκε στις ΗΠΑ το εμβόλιο κατά της γρίπης των χοίρων, αλλά η χορήγηση ανεστάλη λόγω παρενεργειών (500 άτομα με Guillain-Barre Syndrome και 25 θάνατοι. Το 2009 εμφανίστηκε ο νέος ιός της γρίπης των χοίρων (Swine FluΗ1Ν1/09) που προκάλεσε πανδημία, ευτυχώς με λίγους θανάτους (14.711). Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν από τη συνηθισμένη γρίπη περίπου 300.000 άτομα.
Ο ιός της γρίπης απομονώθηκε και καλλιεργήθηκε σε κρόκο αυγού κότας για πρώτη φορά το 1931. Ακολούθως αδρανοποιήθηκε με φορμαλδεύδη και έτσι άνοιξε ο δρόμος για τη δημιουργία του εμβολίου. Λίγο πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο Αυστραλός ιολόγος Sir Frank Macfarlane Burnet, απέδειξε ότι ο ιός της γρίπης χάνει τη μολυσματικότητα του αν καλλιεργηθεί σε γονιμοποιημένα αυγά κότας, αλλά απέτυχε να κατασκευάσει το εμβόλιο.
Στις παρατηρήσεις όμως του Burnet στηρίχθηκαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Michigan και με την υποστήριξη του αμερικανικού στρατού κατόρθωσαν να κατασκευάσουν το εμβόλιο της γρίπης. Η συστηματική του χορήγηση άρχισε το 1945. Κάθε χρόνο είναι ανάγκη να παρασκευάζεται νέο εμβόλιο της γρίπης για δύο λόγους: πρώτον, διότι υπάρχουν 3 είδη ιού της γρίπης με πάρα πολλούς ορότυπους και, δεύτερον λόγω των συχνών μεταλλάξεων του ιού.
Το εμβόλιο εξαφάνισε την πολιομυελίτιδα από το μεγαλύτερο
μέρος του πλανήτη. Εμβολιασμός στην Πολιτεία της Ιντιάνα
/AP PHOTOS
Πολιομυελίτιδα: Όταν… παρέλυσε η Γη
Η πολιομυελίτιδα εμφανίστηκε τους προϊστορικούς χρόνους. Ζωγραφιές και ανάγλυφα παρουσιάζουν άτομα με παράλυση στην αρχαία Αίγυπτο. Το 1916 κατεγράφησαν στη Νέα Υόρκη πάνω από 9.000 κρούσματα. Το 1921 ο Franklin Roosevelt προσβάλλεται από πολιομυελίτιδα σε ηλικία 39 ετών. Όταν το 1932 εξελέγη 32ος πρόεδρος των ΗΠΑ κατάφερε με επιτυχία να αποκρύψει την αναπηρία του, καθ’ όλην τη διάρκεια της προεδρίας του.
Οι φωτογραφίες τον έδειχναν συνήθως από τη μέση και πάνω. Το 1934 συνέβη νέα επιδημία στο Los Angeles, με πάνω από 3.000 κρούσματα. Η επόμενη μεγάλη επιδημία συνέβη μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο με 20.000 περιστατικά (1945-1949). Το 1952-53 συνέβη νέα μεγάλη επιδημία και στις 48 πολιτείες των ΗΠΑ με 93.000 κρούσματα, 5.000 θανάτους και πάνω από 30.000 παραλύσεις.
Το εμβόλιο προκαλούσε πιο σοβαρή πολιομυελίτιδα!
Το 1935 έγινε η πρώτη απόπειρα παρασκευής του εμβολίου με πλήρη αποτυχία. Το ίδιο το εμβόλιο προκαλούσε πολιομυελίτιδα σοβαρής και θανατηφόρας μορφής. Το πρώτο αποτελεσματικό εμβόλιο εναντίον της πολιομυελίτιδας παρασκευάστηκε σε ενέσιμο μορφή από τον Jonas Salk το 1954 στο Pittsburgh των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας νεκρούς ιούς. Η χορήγηση του άρχισε τον επόμενο χρόνο. Το 1958-1959 ο Albert Sabin κατασκευάζει και δοκιμάζει το νέο εμβόλιο με μεγάλη κλινική επιτυχία και το 1962 αντικαθιστά πλήρως το εμβόλιο του Salk.
Το νέο εμβόλιο περιείχε ζωντανούς αλλά εξασθενημένους ιούς (ΟPV), εχορηγείτο από το στόμα και εθεωρείτο πιο αποτελεσματικό. Η εισαγωγή και μαζική χορήγηση του εμβολίου αυτού το 1961 (μονοδύναμο) και το 1963 (τριδύναμο) συνέτεινε στη δραματική πτώση των περιπτώσεων πολιομυελίτιδας παγκοσμίως, από 350.000 κρούσματα το 1988, σε 1.170 το 2004 και μόνο 105 το 2005. (Σουδάν, Νιγηρία). Το 1993 και το 1994 μόνο στην Ινδία και την Κίνα εμβολιάσθηκαν 163 εκατομμύρια παιδιά σε μερικές μόνο μέρες (εβδομάδα πολιομυελίτιδας).
Μέχρι το 1995, 140 χώρες είχαν κηρυχθεί από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σαν ελεύθερες από πολιομυελίτιδα. Σήμερα η πολιομυελίτιδα ενδημεί κυρίως σε 4 χώρες, την Ινδία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και τη Νιγηρία ενώ σε άλλες 30 Αφρικανικές και Ασιατικές χώρες εμφανίζονται ακόμα σποραδικά κρούσματα. Τα τελευταία χρόνια, μέσα στα πλαίσια του προγράμματος Global Polio Eradication Initiative (GPEI) γίνονται μαζικοί εμβολιασμοί στις 4 αυτές χώρες με στόχο την πλήρη εξάλειψη της νόσου τα επόμενα 5 χρόνια.
Το 2000 καταργήθηκε η δόση στην ηλικία των 10 χρονών. Από τον Ιανουάριο του 2005 η CDC εισηγείται τη χορήγηση του αδρανοποιημένου εμβολίου (ΙPV) το οποίο είναι ενέσιμο. Θεωρείται πιο ασφαλές και χορηγείται είτε μόνο του είτε συνδυασμένο με άλλα εμβόλια (πολυδύναμο).
Εμβόλια που περιόρισαν ασθένειες!
Να σημειώσουμε ότι εμβόλια έχουν ανακαλυφθεί για τις ασθένειες: Χολέρα, ευλογιά, λύσσα, πανώλη (πανούκλα), τυφοειδή πυρετό, διφθερίτιδα, κοκίτη, φυματίωση, τέτανο, ιαπωνική εγκεφαλίτιδα, κίτρινο πυρετό, ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα (μαγουλάδες), άνθρακα, ηπατίτιδα Β, μηνιγγιτιδόκοκκο, πνευμονιόκοκκο, αιμόφιλο ινφλουέντσα, ηπατίτιδα Α, ανεμευβλογία (ανεμοβλογιά) , νόσος Lyme, ροταϊός, εγκεφαλίτιδα από κρότωνες, ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (κονδυλώματα κλπ), έρπης ζωστήρας.
Τέλος ακόμη υπό έρευνα βρίσκονται τα εμβόλια για: καρκίνο του προστάτη, έρπη των γεννητικών οργάνων, Alzheimer’s, καρκίνο του μαστού, HIV – AIDS, διαβήτη τύπου Ι, μαλάρια, ελυκοβακτηρίδιο του πυλωρού, χλαμύδια, δάγκειο πυρετό.
Πηγές: Νίκος Περσιάνης «Σύντομη ιστορία των εμβολίων», Σεπτέμβριος 2011, https://el.wikipedia.org/wiki/Εμβόλιο
Σημείωση:
*) Η συγκλονιστική μαρτυρία μιας εντατικολόγου
Γρηγόρης Γεροτζιάφας: Πάμε σε υγειονομικό και κοινωνικό Αρμαγεδδώνα
«Είναι σαν να ζούμε τη μέρα της μαρμότας. Πέρσι είχαμε την περίφημη θεωρία της «covid free» χώρας, φέτος έχουμε την επίσημη κυβερνητική τοποθέτηση, ότι η πανδημία είναι πίσω μας και πάμε για ανάπτυξη με συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα τον Σεπτέμβρη», λέει ο καθηγητής Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και υπεύθυνος του Τμήματος Θρόμβωσης στο Νοσοκομείο Tenon στο Παρίσι, Γρηγόρης Γεροτζιάφας.
Ο κ. Γεροτζιάφας υπογράμμισε ως πολύ ανησυχητικό γεγονός, ότι είμαστε από πολύ νωρίς απέναντι στο τέταρτο κύμα με υψηλό αριθμό κρουσμάτων και με την παρουσία μιας εξαιρετικά μεταδοτικής μορφής του ιού.
«Απέναντι σε αυτή την προβλέψιμη εξέλιξη και τον κοινωνικό υγειονομικό Αρμαγεδδώνα που έρχεται, υπάρχουν διαμορφωμένες προτάσεις για την διαχείριση της πανδημίας από φορείς και επιστήμονες, οι οποίες πρέπει άμεσα να υιοθετηθούν από την πολιτική ηγεσία.
Οι διατυπωμένες προτάσεις είναι η αύξηση του ρυθμού εμβολιασμού, η ενίσχυση της επιδημιολογικής επιτήρησης, η ενίσχυση του συστήματος υγείας και το άνοιγμα των πατεντών. Η πολιτική ηγεσία αν δεν ακούει τους επιστήμονες έχει τεράστια πολιτική ευθύνη για την υγεία του πληθυσμού.
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, σχετικά με το κλείσιμο περιφερειακών Νοσοκομείων, ο κ Γεροτζιάφας τόνισε: «Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική της διαχείρισης της πανδημίας.
Παντού στον κόσμο, όταν υπάρχει πόλεμος ή μια πανδημία, υπάρχει ανακωχή. Αντιθέτως η κυβέρνηση επιλέγει να βγει με τη σημαία του νεοφιλελεύθερου προγράμματός της ανοίγοντας κοινωνικό πόλεμο που θα επιφέρει νέμεση.
Όταν όλοι οι επιστήμονες τονίζουν την ανάγκη ενίσχυσης των συστημάτων υγείας, είναι προσβολή και ύβρη η συζήτηση για το αν είναι πολλά τα νοσοκομεία».
Δείτε και αυτά:
Πώς τα εμβόλια νίκησαν τις θανατηφόρες ασθένειες
Πώς η πανδημία γρίπης του 1918 έφερε «επανάσταση» στη δημόσια υγεία
Ερρίκο Μαλατέστα : ο αναρχικός που πολέμησε την πανδημία της χολέρας
Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για το εμβόλιο: Προβλήματα, συμφέροντα και καθυστερήσεις
Και αυτά: Plandemic: Η ακροδεξιά συναντά τους αντιεμβολιαστές
Λαϊκισμός και ακροδεξιά βλάπτουν σοβαρά την υγεία
Εμβόλια και αντιεμβολιαστές: Μια διαμάχη που ξεκίνησε πριν από 220 χρόνια!
Autonomi Drasi 
Αν δεν υπήρχαν εμβόλια και επιστήμη δεν θα υπήρχε ανθρώπινη ζωή, αλλά ο παραλογισμός των αρνητών Γιώργο μπορεί να καταλάβει? Μέ την τρέλα μπορείς να συζητήσεις?Πολύ καλό το κείμενό σου και απέναντι στα δράματα του «χώρου» που με διάφορα κείμενα συναντιέται με την ακροδεξιά στον δρόμο της ανοησίας και της ψευτοιατρικής που καταλήγει στα νεκροταφεία και στις εντατικές ! Θα το αναδημοσιεύσω ……..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάϊν έχεις δίκιο, ζούμε στην εποχή των υβριδίων και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.
Εκτός απο το υβρίδιο του σταλινοαναρχισμού στον αναρχικό χώρο, τώρα έχουμε και του φασιστο αναρχισμού, δεν ξέρω τι άλλο θα δούμε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!